Danny en de nukkige ketting

De laatste maanden kom ik op mijn commuterrit maar weinig velomobielen meer tegen; voor een deel komt dat doordat ik vaak met de auto ben geweest. Edoch, ook met mijn fietsritten nauwelijks velomobielen gezien.

De vreugde was daarom groot toen voor mij een roodblinkende Alligt A7 opdoemde in Weesp. Daar moest ik meer van weten natuurlijk! Na Weesp is het pad breder en kunnen we naast elkaar even bijpraten; de rijder Danny heeft de velo net gekocht en er al een 10tal ww-ritten mee gemaakt naar de Arena in ZO. Danny is trots op z’n mooie fiets maar wil wel graag wat meer snelheid dus kon ik direct inhaken op mijn favoriete onderwerp om alle fietsen te elektroficeren, etc  etc etc .

Na de hakkelaarsbrug passeren we een hobbel en schiet Dannies ketting van het kettingrolletje en moet z’n fiets op z’n kant om met een zelfgemaakt vernuftig gereedschap de ketting weer in het gareel te wippen. Was dus al vaker gebeurt ... We vervolgen onze rit en ik begrijp dat de nieuwe vriend ook in Almere woont, ook nog in de Waterwijk zelfs op nog geen steenworp afstand! Niet dat ik een steen zou gooien want Danny en ik wonen in een nette buurt.

Nog even een paar fotoos, niet geheel scherp, door onze hoge snelheid zal ik maar zeggen.

Danny, welkom in Velomobielenland !

De faute klok

Na anderhalf uur fietsen en een frisse douche ……

Vanochtend lekker fris uit bed, fietspakkie aan, ontbijtje smeren en mijzelf in de velomobielfiets geschoven op weg naar het werk. Zacht weer, heldere hemel met duizenden sterren, geen wind en als een speer richting Schiphol. Onderweg langs de A6 concludeer ik verheugd dat het een wijze beslissing was om niet met de auto te gaan want nadat de A6 dit weekeinde was afgezet vanwege grootschalige verbouwingen is hij nog steeds niet open want geen auto te zien !

Lekker, wintertijd denk ik nog, dan kom ik straks met het ochtendgloren aan …… dat viel tegen, bij aankomst nog pikkedonker en bij de toegangsslagboom van de security op Schiphol-Oost is het ook nog erg rustig…. raar ….

Douchen, koffie halen en achter mijn bureautje de PC aangezet … hé ….  goedemorgen zegt mijn computer, het is twaalf-over-zes. Shit, wintertijd, een uur te vroeg…

Lies heeft zondagochtend al vroeg alle klokken in huis gelijkgezet,

behalve mijn wekker ………….        LIES …..@$#%^&#@..... !!!!      J

Een vijftiental jaren geleden zoiets eerder meegemaakt in de winter toen mijn dochters nog thuis woonden; midden in de nacht hadden ze alle klokken 3 uur vooruit gedraaid inclusief mijn wekker naast een hard gesnurk. Toen was het ’s ochtend na opstaan ook al zo rustig op de weg ……………

Slecht begin, maar wederom een goed einde!

Deze ochtend vroeg op pad, ik wilde om 07.00 uur op mijn werk achter mijn computertje schuiven om vandaag flink wat werk te verzetten; dus om kwartovervijf op pad. Geen kip op de weg dus plankgas met de e-ondersteuning op 80%. Lekker tempo door de frisse wind en zowaar halverwege nabij het AMC doemt een donkerblauwe Strada voor mij op, dat moet Jurren zijn. Ik zal hem eens een poepie laten ruiken. Helaas heeft hij mij snel in de smiezen en hij zet flink aan zolang als hij kan, dit keer met succes want mijn extra krachtinspanning treft lamme pedalen ....  ze gaan wel rond maar het achterwiel niet ... shit, al een paar keer eerder meegemaakt, altijd zo rond november wanneer het kouder wordt  ....@$#%^&*#@ freewheel......!  Het nieuws omtrent mijn onverwachte verlies gaat snel want enige uren later al bekend op de site van BeauBleu.

Dan sta je stil in de kou en nog 12km te gaan, vrouwlief denkt er niet aan de telefoon op te nemen maar daar ik lid ben van de ANWB “fietsweerverder” hun nummer gebeld. Na 45 minuten wachten arriveert de gele monteur en konden we even lekker klussen met een oliespuitbus en hamertje. 

 

Het mag niet baten en de ANWB meneer regelt een afsleepwagen.

Nog even 80 minuten geduldig bibberen in de velomobiel en dan komt er een mooie MAN aanzetten. Doorgaans ben ik niet zo van de mannen maar deze MANtruck zag ik met vreugde komen. Hij heeft nog een ruime plek voor mijn Strada, zelfs geplaatst voor  een CO2rijke BMW!

Op naar Dronten, via Lelystad om aldaar de BMW bij het recyclingperron af te geven. Ik stap in bij de uiterst vriendelijke chauffeur “Bernard”. Niet zomaar een chaffeur want direct hebben we een geanimeerd gesprek, over fietsen natuurlijk. Over fietsvakanties met zijn vrouw en kinderen, maar het blijkt ook dat Bernard een fervent liefhebber is van ligfietsen. Momenteel heeft Bernard een Flevobike Racer en in het verleden ook al vele liggers gehad en zo-ook een Alleweder. Hij kent de mannen van het oude Flevobike en Velomobiel bij naam en toenaam. Onderweg haalt Bernard bij het afleveren van de BMW zelfs nog een bakje koffie voor ons !

Bij aankomst bij Velomobiel.nl loopt het hele bedrijf uit om de aankomst van de Strada op de afsleepwagen te aanschouwen en plaatsen ze meteen een bericht op hun Facebookpagina om mee te liften op mijn roem!  Sinterklaas zou jaloers zijn op zo’n sympathieke  opkomst!

 

Bernard is blij. Blij omdat hij weer een klant heeft geholpen maar zeer zeker ook heel blij omdat z’n baas hem vanochtend een vast contact heeft gegeven.

Bernard, gefeliciteerd !!!!!

Als ik de volgende keer wordt afgesleept hoop ik dat het weer Bernard is!

Het goede einde dus: de fijne ontmoeting met Bernard en ook met het team van Velomobiel.nl die mijn Strada direct weer kon repareren. Voor mijn vrouw de vreugde dat ik al om 14:00 uur thuis was en dus mee kon om te helpen haar auto te wassen en zuigen en naar de "Liedel" voor boodschappen ... Iedereen  blij!

(ne)e-power

specifiek ontworpen e-ondersteuningssetje

Vorig jaar december (2015) had ik een specifiek ontworpen e-ondersteuningssetje ingebouwd in mijn velomobiel waar ik ontzettend content mee was; snellere reistijden en gemakkelijker optrekken wat resulteert in veiliger weggedrag op riskante verkeerspunten.

Helaas na ongeveer 3000 kilometer veranderde het gemoedelijke grommen van de motor in het voor-onder geleidelijk aan in een heftig tandenknarssen welke zo ongezond aanvoelde dat ik de Strada maar in de hoek heb gezet. Het gebeurde enkele maanden geleden al maar vanwege andere projecten had ik nog niet de tijd genomen voor onderzoek en reparatie. Echter het was van de zomer goed weer dus kon ik ook nog rijden op de e-Gazelle-Torrente.

Vandaag voel ik me voor het eerst sinds mijn ongeval van 11 sept (9 gebroken ribben en een klaplong) weer voldoende hersteld om wat lichte klusjes te doen zoals bijvoorbeeld het uitbouwen en openen van de minimotor uit de e-Strada. Mijn vermoedens werden bevestigd; nauwelijks tanden meer op de plastic satellietwielen van het zonnestelsel (tandwielreductie). Het toeval wil dat ik afgelopen juni tijdens het opruimen van de schuur net zo een setje tandwielen van een verbrandde e-motor heb weggegooid....@$#%^&*#@ ......!  

Dus vandaag de leverancier (Devi-Comfort) gemaild of zij losse tandwielen (36tands) kunnen leveren. Indien dit niet gaat lukken dan heb ik nog een recent aangeschaft Bafang-8Fun setje liggen die ik recent heb aangeschaft voor eventueel in mijn nieuw bestelde QuattroVelo.

Even geduld dus nog voor ik weer met mijn Strada op pad kan.

Motor uitgebouwd

De reden van de knarsende tanden en volop tandschraapsel in het ringwiel

De versleten satelliet-wielen

Recent aangeschaft Bafang-8Fun setje voor de QV
www.Shinga.nl.
Daar heb ik al meerdere malen voordelig e-systemen gekocht

UPDATE:

De leverancier van de motor (Devi-Comfort) heeft helaas geen reservedelen of een sloop-motor en suggereert een nieuwe motor van €145. Dat is niet duur voor een motor, maar  wel teveel voor een paar tandwielen. Gelukkig kan RAT-Holland wel losse onderdelen leveren zo ook losse tandwielen in diverse maten. Dus voor €27 ben ik weer helemaal blij. Het inbouwen van de motor door de voetgaten van de velomobiel is nog wel even een gedoe, maar na een paar uurtjes sleutelen gaat de e-strada weer als een knorrend katje J.

HELAAS, in januari (2017) al weer in de soep gedraaid.....

Wat minder van dit en wat meer van dat

Het jaar van het klussen :-)

 

Dit jaar fiets ik beduidend minder dan andere jaren, mede door het verschuiven van interesses maar ook door een aantal projecten die ik al jaren voor mij uitschuif. Niet stilgezeten dus.

Hier in de polder zakt de grond gestadig, ik denk ongeveer één centimeter per jaar, edoch de woningen staan geheid op een solide zandbank dus komen steeds meer boven het maaiveld te liggen. In de 33 jaar dat ik hier woon heb ik de terrassen en de tuin al enkele malen opgehoogd, de laatste keer is al 13 jaar geleden en het is daarom hoog tijd om de verzakkingen weer eens aan te pakken.

 

De twee schuurtjes die ik 20 jaar geleden heb geplaatst zijn nu ook aan de beurt, dus afgelopen voorjaar de vloer er uit en de krikken onder de fundering en het geheel 25 centimeter omhoog.

 

 

 

De terrassen voor, achter en opzij van de woning kunnen nu ook omhoog (15-20 cm)

zodat de deuren van de schuurtjes ook weer open kunnen. De voorbereiding van de terrassen was een enorme klus maar gelukkig kon ik het straten zelf uitbesteden aan een stratenmaker. Ook vrouwlief Liesbeth steekt haar handen flink uit de mouwen!

Na de zomervakantie zijn we begonnen aan de terrasoverkapping waar ik al 10 jaar plannen voor koester, dit blijkt ook weer een enorm project waar we nu al twee maanden mee bezig zijn. Niet erg, het is leuk werk en we zijn ontzettend trots op het resultaat!

Hieronder wat fotoos van de bouw van de overkapping/veranda.

Afgelopen voorjaar de terrassen vergroot en opgehoogd

fabricage palen en liggers voor de veranda

 betonvoeten ingraven en inwellen

 de bouw van de dragende constructie

 bitumen dak branden bij 30 graden, C pfff

 dakverbinding met de garage

 afwerken van de wanden

 marktplaats-deurtje

 Heeel veel schilderwerk, 3 tot 4 lagen. Liesbeth heeft zich helemaal kunnen uitleven :-)

 Het resultaat !

 

Een volgende stap is het dichtmaken van de tuinzijde met een schuifpui, echter door een ongelukkige val heb ik wat ernstige blessures en zal het kluswerk een paar maanden moeten wachten. We hebben desalniettemin al erg veel plezier van onze veranda!

 

 

 

Blokkernissen

Waar zal ze stoppen, of toch niet .....

 

Blokkernis, zoals ergernis en zo. En dan heb ik het hier over de wildgroei van ongedefinieerde tekens op fietspadkruisingen. Met name de “grote rechthoekige witte blokken” die in een dikke plastiek laag op de fietspaden worden geflatst. De betekenis is mij geheel onduidelijk maar de effecten niet; te samen met de ongedefinieerde "heuvelstrepen” en de haaientanden weet een automobilist niet meer waar te stoppen bij een fietspad met als resultaat dat de automobilist pas stopt wanneer hij de neus van de auto boven de blokken hangt, en dus 50cm over het fietspad. Het gevolg voor aansnellende fietsers is dat dezen dus geen duidelijkheid hebben of de auto wel of niet zal stoppen en dat de fietser dus gedwongen wordt te remmen en om de auto heen te slingeren. Note: omdat er ook altijd een ongedefinieerde drempel op de weg pal voor de kruising ligt zal de auto altijd wat afremmen, maar weet de fietser dan wel of het remmen voor hem of voor de heuvel is?

 

 

 Welke is de stopstreep?     Of stopblok?     Of stoptand?    Of stop-drempel?

 Ja, waar moet de automobilist nu stoppen?

Enige jaren geleden dacht ik dat het alleen een ziekte was op de fietspaden in Almere maar inmiddels is de kwaal al flink uit aan het pakken in  ook Amsterdam Zuid-Oost.

 

 Ouderwetse duidelijk te begrijpen stopstrepen (op de busbaan)

Flink googelen levert geen enkele regelgeving op betreffende deze belijning en ik ben dan ook benieuw uit welk niet fietsend hoofd dit spinsel komt. Ik pleit dan ook om alle ongedefinieerde blokken, belijning en heuvels te verwijderen en de aanwijzingen op het wegdek te beperken tot een doodgewone eenvoudige ouderwetse stopstreep en eventueel wat haaientanden.  Op de busbaan kan het toch ook!

 

 

Hierboven dan wel de mafste situatie die ik onderweg tegenkom; niemand voorrang. En verkeersdrempels voor fietsers waar je met je velomobiel pas onder de 20kpu over heen kunt zonder te stuiteren. Op de kruisende weg mogen allen ziekenwagens van en naar het AMC rijden, maar nog nooooit een gezien !

Een Quattrovelo !!!

 

Ik volg de ontwikkelingen van het nieuwe ontwerp van Velomobiel.nl, de Quattrovelo, met veel aandacht en raak steeds meer geïnteresseerd. Vooral ook door de kennis en kunde die tentoongesteld wordt; niet zomaar even een fietsje bouwen maar grondig onderzoek, testen en daar waar nodig het ontwerp perfectioneren. Door alle iteraties loopt de start van de productie wel wat uit maar dat zal het uiteindelijke product zeker ten goede komen; fouten blijven achtervolgen maar een vertraging vergeet je als je tevreden bent.

Vanochtend heb ik dus een proefrit kunnen maken en mijn verwachtingen worden beantwoordt; de fiets is stil, stabiel, gaat strak door bochten en rijdt beslist niet zwaarder dan de Strada. Een andere verwachting was dat er onvoldoende ruimte zou zijn voor mijn knieën zoals dat ook met mijn Strada was. Ook die verwachting kwam volledig uit maar na uitvoerig stellen van pedalen en stoel gaat het net. In de productieversie gaat de stoel nog één centimeter naar beneden zodat ik ook nog op een dun zitje kan zetelen J.

Eigenlijk had ik al beslist er één te kopen, maar nu de velo nergens teleurstelt dus ook besteld.

 

Hij moet crème-wit worden alhoewel de kleur in de bestellijst “vanille” is. Dit ging ook fout bij het overspuiten van mijn Strada na de schade van 2015. Dus nog maar even een duidelijke lijst sturen van mijn wensen en opties.

 

De Quattrovelo heeft standaard een carbon body, 12v installatie, claxon, richtingaanwijzers, verlichting, brede velgen, binnenverlichting, metertje.

- Monocolor  RAL9001 crème

- tilbeugel
- Trekhaak voorbereiding
- Grote stickerset
- Racekap
- 12 volt (standaard)
- 2^de accu
- Remmen achter
- 2^de spiegel
- Dun ventiseat kussen

Quattrovelo met race/regenkap

 

Nieuwe remmen doen het perfect.

Vandaag was ik bij Velomobiel.nl om een proefrit te maken in een nieuwe velomobiel. Wat mij direct opviel is dat de 70mm remmetjes fantastisch remden en met gemak zelfs de wielen laten blokkeren. In een vorig blog schreef ik over de slechte prestaties van de remmen van mijn Strada en dit voorgelegd aan Allert. Allert kon het niet goed verklaren behalve dat de ene rem het beter doet dan de andere, maar dat alle remmen goed moeten kunnen werken. De remmen op mijn Strada zijn oud en vettig en daarom maar een setje nieuwe remmen meegenomen en gemonteerd. Allert adviseert o.a. om na montage een krijtstreepje op de nieuwe voeringen te zetten en te controleren of de voeringen gelijkmatig dragen. Bij deze test blijkt dat de voeringen goed dragen echter (door slijtage van de trommels) wel wat meer in het midden aanliggen. Een stuk grof schuurpapier doet wonderen.

 Na afstellen van de nieuwe delen gelukkig weer zeer goed werkende remmen !!

 

De oude remmen zijn maar weinig gesleten, maar wel wat vettig.

Het gelijkmatig aanliggen van de schoenen kun je controleren met een krijtstreepje en dan het wiel met aangeknepen rem een aantal slagen draaien.  Bij velomobiel.nl hebben ze een prachtig apparaat maar met een grof stuk schuurpapier gaat het ook wel.

Strada feestje

Vandaag terug naar huis een leuke ontmoeting met Jan van Bezu en z’n zoon die net in Dronten hun nieuwe Strada 235 hadden opgehaald. Toevalligerwijs precies op de zelfde plaats waar ik Jan een paar jaar geleden ook al tegenkwam. In 2005 kochten Jan en ik bijna tegelijkertijd een Alleweder A4 en in 2010 beiden onze eerste Strada. Dat schept een band :-)

Jan, veel plezier met je nieuwe Strada!

Slecht remmen

 

Al vanaf het eerste moment dat ik de Strada kreeg vond ik dat de remmen niet voldeden, met de upgrade naar 90mm remmen verbeterde het aanzienlijk maar na verloop van tijd werd het weer slecht. Ook de remmen op mijn vroegere Alleweder A4 (zelfde remmen maar type 75mm) waren slecht,  de remmen op mijn oude Strada S15 waren slecht, na upgrade naar 90 mm verbeterde het gelukkig wel. De remmen op de Go-one (75mm) en de Quest (75mm) die ik had waren slecht. Alleen over de schijfremmen van de Sunrider was ik echt goed te spreken. Mijn conclusie is dat de trommelremmen niet voldoen, mogelijk komt het door mijn gewicht want Jurren zegt met weinig kracht al de voorwielen te kunnen blokkeren.

Vanavond maar eens de remmen geopend en wat mij meteen opviel was de vettige laag die de remmen en de grondplaat bedekte. Dus schoonmaken met een doekje en de schoenen en de trommels opschuren. Ook heb ik de oplopende remschoenen gewisseld met de aflopende schoenen.

Daarna de linker en rechter remmen gelijkmatig afgesteld; truukje is om de remhandel iets op de handrem te zetten, de fiets achter op te pakken en heen en weer te bewegen. De wielen moeten zich dan op gelijke wijze bewegen.

Mijn verwachtingen waren hoog gespannen, maar helaas, geen enkele verbetering.

Iemand nog een goed idee?

 

blubber van 8 ritten

 

Klemringetje verwijderd van de remnok

Meneer, hoeveel gebruikt dat nou?

 

Vorige week de Strada omgebouwd met een e-assist en ik ben dan natuurlijk zeer  benieuwd naar het energieverbruik. De testroute is mijn WWV retourreis van totaal 84km vanuit Almere naar Schiphol langs Muiderberg, Weesp, Amsterdam Zuid-Oost en door Amstelveen. Het is een mooie afwisselende route en verveelt nooit, daarentegen is er geen kilometer recht en overzichtelijk dus constant remmen en schakelen.

 

Ik ben nog een beetje aan het spelen met de instelling van de ondersteuningskracht en de maximum ondersteuningssnelheid. Note: een lagere maximum snelheid maakt dat de ondersteuning eerder afbouwt en minder krachtig is.

Inmiddels een 3tal WWV ritten gemaakt van 84km met verschillende settings;

1) ondersteuning tot het wettelijk maximum van 27 kpu; deze stand is weinig nuttig  omdat mijn snelheid meestal varieert tussen 20 en 35 kpu. Alleen bij optrekken vanuit stilstand en bij heuvels is het interessant. Mijn 36V20Ah accu hoeft na de rit nauwelijks bijgeladen (metertje gaf geen energie afname).

36V20Ah accu, 20 x 16 x 13cm groot, 7.4kg zwaar.

Na 5 jaar nog in prima conditie

 

 

 

 

 

 

 

 

2) ondersteuning tot een maximum snelheid van 35 kpu; dit is een prettige ondersteuning omdat hij bij alle snelheden lekker meewerkt en zelfs bij mijn kruissnelheid van 33-35 kpu nog een klein beetje meewerkt. Onder de 25 kpu helpt de ondersteuning zelfs krachtig mee. Energieverbruik nihil, éen lampje (van totaal 4) gaat uit bij volle belasting. Zonder belasting alles weer aan. Omdat ik denk dat de ladingsindicator van het systeem niet erg betrouwbaar is schat ik dat ik toch nog minder dan 1/3 van de lading heb gebruikt.

3) UNLIMITED power; fenomenaal !!!  “Unleashed”, een spinnende tijger onder de motorkap of beter nog, als een jankende Formule 1 wagen met het typische opschakelgeluid. Krachtige ondersteuning tot 45kpu met uitloop tot 55kpu of misschien wel harder (en net op dat moment rijdt er een politiewagen naast me …,  liep goed af). Met 40kpu de Hollandse brug op of over de brug Amsterdam-Rijnkanaal; mijn normale rittijd (42km) is 1.40 uur, maar met standje Unlimited scoorde ik vanochtend 1.10 uur, vanavond 1.15 uur !!!  Jurren beweerde vanochtend nog dezelfde rit een keer te hebben gedaan in 1.09 uur op puur Human Power, maar ik vermoed dat zijn metertje uit een Volkswagen komt J.

Ik laad de power-accu dan ook met kernenergiestroom, wat een kracht ! Thuis aangekomen is éen van de vier lampjes uit, ik concludeer dat maximaal de halve accu leeg kan zijn dus ik moet twee keer WWV kunnen op éen lading, ga ik volgende week uit proberen. Vooralsnog concludeer ik dat het e-systeem ontiegelijk veel powerrrr kan leveren en ook erg zuinig is.

Update: Deze week de maximum actieradius geprobeerd; ik kwam122km ver met een stevige ondersteuning. Bij 3/4 verbruik van de lading (1/4 over) daalt de spanning te ver bij maximum motorkracht zodat de spanning de ondergrens bereikt en de BMS de accu afsluit. Na even ontkoppelen doet de BMS het weer en kan ik op laag vermogen nog wel een eind verder. Dit heb ik echter niet uitgetest. Note: BMS = Battery Management System.

Maar vond ik deze stand ook lekker rijden? Wat me opvalt is dat ik net zo zit te beulen en te zweten als toen ik nog reed zonder ondersteuning. Ook vind ik de hoogste stand minder relaxed rijden. Met andere woorden, wat levert het me op? 25 minuten later uit bed en 25 minuten eerder aan tafel? Maar niet ’s avonds wat meer energie over om nog even de tuin om te spitten…..

Ik concludeer dat standje 2) de meest nuttige is, standje 1) niet effectief en standje 3) alleen leuk om eens te testen. Welke ik ga kiezen vermeld ik niet op mijn blog.

 

Ik kreeg recent ook nog een vraag van John over het accu onderwerp en wel leuk om hier te vermelden omdat ik toch graag aan het woord ben.

 

John schrijft: Ik heb recentelijk een tweedehands E-Sunrider-1 gekocht van 2010. Een mooie fiets waar ik tevreden over ben. Alleen de actieradius van de fiets is momenteel maar 25 km. De accu is een 48 volt/ 12 Ah. Op je blog gaf je aan dat je een actieradius had van 80 km .

Alligt geeft aan dat 25 km normaal is. Andere geven aan dat 50 km mogelijk moet zijn.

De accu is van 2010 en is mogelijk aan vervanging toe.
Heb jij nog tips om een grotere actieradius te halen?

Mijn antwoord: Een accu van vijf jaar is in principe op. Ik heb 3 accu's van 36 volt, 2 x 10Ah en 1x 20Ah, allen van begin 2011. Eén van 10Ah is helemaal op, 1 van 10Ah is nog 50% en die van 20Ah is nog erg goed.

Mijn accu leverancier R-A-T Holland zegt mij, nadat ik klaagde over een zwakke accu: Accu’s hebben een efficiency verlies van maximaal 20% per jaar, dit geldt voor elke lithium batterij ongeacht het aantal x laden.
Jouw 48 volt 12 Ah staat gelijk aan een 36 volt 20Ah energie. Jouw 48V12Ah staat dus gelijk aan twee enkele accu's van 10Ah 36 Volt waarin ik met de Sunrider reed. Mijn grote 20Ah Accu paste niet lekker in de Sunrider.
Ik reed met éen nieuwe 36V10 Ah ongeveer 50km. Met 2 nieuwe accu's ongeveer 90 tot 100km. Ik fietste flink mee.
Mijn toenmalige partner reed primair met de Sunrider, zij reed ongeveer 30km met éen accu. Dus 60 met twee accu's.
Dit verschil wijdt ik aan de inspanning; "over het motortoerental heen fietsen". Daarom schreef ik: De mogelijkheid die ik ook ontdekte is dat de fiets zonder enige inspanning 34kpu bereikt. Of, wat ook mogelijk is, is met veel inspanning een snelheid van 36kpu. Het maakt dus niet uit met hoe veel inspanning je fietst, het gaat nauwelijks harder (het stroomverbruik neemt wel flink af bij veel inspanning). 

Met 48 volt fiets je in principe moeilijker over het motortoerental heen, dus pas bij een hogere snelheid. Dit is natuurlijk ook afhankelijk van jouw motor constructie. Met jouw oude 48V 12Ah accu een actieradius halen van 25 km lijkt me dus verklaarbaar. Met een nieuwe moet je wel 50 tot 70 km kunnen halen schat ik. 

De Sunrider is een zware fiets met wat mindere aerodynamica dan een Strada, echter mijn toenmalige echtgenote haalde met de e-Strada niet significant meer kilometers dan met de Sunrider.
Indien jouw Sunrider veel sneller kan dan 34kpu zal theoretisch het energieverbruik stijgen. Kinetische energie is kwadratisch aan de snelheid (E=1/2MxV2).

Ook kun je mogelijk concluderen dat gewicht en aerodynamica een kleine rol spelen. Een nieuwe accu hoeft dus geen duur lithium-achtig type te zijn. Ik denk dat een loodgel type goedkoper is. Wel laag in je fiets plaatsen...., bijvoorbeeld links en rechts van je stoel.

En tips voor een grotere actieradius dus:  nieuwe en eventueel grotere accu’s.