Wat komt ons nu voorbij ???

Beetje wind mee en met een gangetje van 35kpu schoven Cookie en ik over het spoorbaanpad. Het vreemde getjilp achter ons werd snel luider en plotsklaps werden we dan ook vlot ingehaald door een jongeman met zeer hoog toerental op een oude damesfiets met roestige ketting zonder versnellingen. Deze schande was moeilijk te dragen dus voerden we het tempo op, pas na enige tijd en boven de 40kpu konden we hem lossen …. Proficiat!  Hij had er zichtbaar lol in!

 

 

doorgezakte veren

Kuilen en hobbels passeer ik al een hele tijd niet meer onopgemerkt. Ik was me er flink van bewust dat oneffenheden flink werden doorgegeven aan de bestuurder, maar niet meer zo dat het eigenlijk niet hoorde totdat een medevelonaut me er op wees dat er wel erg weinig ruimte zat tussen de band en de wielkast. Wanneer ik in  de Strada zat kon ik niet eens mijn pink ertussen krijgen; de veren zijn helemaal gebottommed. Dus maar eens vergeleken met Jurren en Erwin .

 

 

Bij Jurren bestaat er een flinke ruimte van wel 4 cm, Erwin maar enkele centimeters en heeft dus ook weinig vering meer.

 

Omdat ik afgelopen zaterdag toch naar Velomobiel.nl moest daar om advies gevraagd en de oplossing blijkt simpel, stuggere veren. Niet opgebouwd uit een zachte en stugge veer, maar een veer uit éen stuk stugger materiaal.

Bij inbouw blijkt ook een veer gebroken, maar alles is wel lekker gesmeerd en zonder slijtage (het veerde/bewoog ook nauwelijks natuurlijk). De veerpoot is een mooi en simpel ontwerp!

 

 

Met de nieuwe veren weer volop ruime wat betekend dat er weer veerweg bestaat. En dat merk je met rijden, wat een verschil!

 

's ochtends eerder op de terugweg vanuit Dronten in de regen ook weer een lekke band, dat deed me beslissen op meteen maar de 3 nieuwe Marathons Plus te monteren die ik al klaar had liggen voor het winter seizoen.

Duoligger met Wolf

Vandaag tijdens mijn forenzenrit terug naar huis krijg ik ver voor me op de Holandsebrug een breed en laag profiel voor me. In eerste instantie lijkt het me een Kettwiesel, maar toch breder. Even later valt mijn mond nog verder open (stond al open vanwege het beklimmen van de brug) en passeer ik een wel heel bijzondere ligfiets! Een grote lage duozitter met een enorme hond achterop die braaf in de mand om zich heen kijkt. Even een praatje en het sportieve koppel is zeker genegen te stoppen zodat ik de fiets goed kan bekijken en een paar fotoos kan maken. De fiets blijkt lang geleden gebouwd te zijn door Flevobike voor een bruiloft en via fietsenbouwer “Zephyr” te zijn terechtgekomen bij de huidige eigenaren in Almere. Het koppel heeft wat aanpassingen gedaan aan wat componenten zoals de remmen en een prachtige  bagagebak gemaakt welke is geïntegreerd met de zetels die in verstek staan.

Het gewicht van de stalen fiets valt me mee en op mijn vraag “hoe rijdt het” krijg ik als antwoord:  “erg goed en stabiel” , “maar  in de klim trapt het wel wat zwaar”.  Ja, kan het me voorstellen zo met de grote wolf aan boord. Maar het is de moeite waard, de hond heeft er zichtbaar plezier in!

Uniek en fantastisch!  

 

 

Ze blijven maar breken

Op 26 maart, zo’n 2000 km geleden, heeft Velomobiel.nl nog een paar spaken vervangen en de voorwielen professioneel afgesteld. Dar voorkwam niet dat ik vorige week moest uitstappen vanwege een doffe knal en daarna een angstig tikkend geluid in mijn linker wiel. Ik ontdekte dat er wel 6 spaken waren gebroken, waarvan 1 tegen de rijrichting in. Deze raakte bij elke omwenteling de schokdemper. Door al de gebroken spaken was het wiel behoorlijk slap geworden. Ik durfde niet naar het andere wiel te kijken ….

Afgelopen weekeinde de wielen maar eens gedemonteerd. Ook het rechter wiel bleek 6 gebroken spaken te hebben. Gelukkig had ik bij aanschaf van mijn rode Strada een doos spaken gekocht naar aanleiding van ervaringen al met mijn Alleweder.

Met Liesbeth naar het Hoogstepunt (Veluwe)

De afgelopen maanden erg druk op het werk door groot onderhoud aan een serie Embraer vliegtuigen en ook wat persoonlijke rompslomp. Het recreatief fietsen stond dan ook op een wat lager pitje en zelfs het woon-werk-verkeer ging wat vaker met de auto. Gelukkig toch een paar weekeinden kunnen besteden aan het liggend voortpeddelen. Enige tijd geleden ontmoette ik een leuke trike met een leuke vrouw die het ook een goed idee vond om het Hemelvaartweekeinde te gaan fietsen in de omgeving van Arnhem. Dus de fietsen geladen op de vouwwagen en veel kleding en regenpakken mee …. Tegen elke weervoorspelling in werd het fantastisch weer en konden we op de camping zelfs ‘s avonds buiten zitten en de BBQ aansteken en een heerlijke maaltijd op een terrasje. 3 mooie fietstochten gemaakt over de Posbank en de Zijpenberg en de Hoge Veluwe.

Heel mooi op de Zijpenberg is het  Hoogste punt van de Veluwe, de Emmapiramide; een opgetrokken heuvel in 1891 nog in de vorm van een piramide om branden op de Veluwe te kunnen ontdekken. Later door de hoger groeiende bossen in meerdere fases verhoogd met een toren. Vanuit de toren kun je een groot gedeelte van de Veluwe overzien en naar het Oosten zelf tot in Duitsland kijken.

Persoonlijk sprint record

Gisteren op de terugrit naar huis voelde ik me in topconditie en ook de weersomstandigheden waren gunstig voor een nieuwe sprint om mijn record van 9 juni 2011 te challengen. Met Vredestein PM rondom en met de schuimkap op. Wel recentelijk de insteek-rand voor de schuimkap gemonteerd zodat de voorrand geen lucht hapt.

Helaas geen nieuw record, maar wel het record van vorig jaar geëvenaard.

Volgende poging: Ik heb nog een set F-Lites liggen, dezen rollen beduidend lichter. Dan ook zonder helm en alle niet essentiële bagage van boord. Ik hoop binnenkort daarmee het 64km record dan wel te kunnen breken …..

insteek-rand

Rijdt weer als nieuw

Een paar weken geleden werd ik door een dametje van de weg gedrukt met als gevolg wat diepe krassen in de neus van de Strada. Afgelopen woensdag  naar Velomobiel.nl voor de schade taxatie. Ik ben benieuwd hoe het verhaal eindigt, vooral omdat de tegenpartij niet meewerkt. Merkwaardig, want de auto sloeg rechtsaf door rood terwijl ik rechtdoorgaand verkeer was, door groen ging en op het moment van aanrijding allang stilstond. De tegenpartij heeft zelfs het schadeformulier als zodanig ondertekend.

Bij velomobiel.nl meteen de kans gegrepen voor wat onderhoud zoals het kromme voorwiel beter richten en de spaken spannen. Afgelopen februari in de sneeuw met een klap een trotoirband geraakt. Het kromme wiel thuis rechtgetimmerd met een rubberen hamer (met losse spaken) en daarna gericht.  Jos en Ymte vonden het wiel nog niet recht genoeg voor het stellen van de sporing dus deden het beter. Het stellen van de Sporing was hard nodig want het was meer dan 10mm fout. Dat verklaart dan ook waarom de nieuwe Marathon Racer banden na 1500 km geheel doorgesleten waren. Verder nieuwe banden, de  remmen geslepen, versnelling gesteld en een betere claxon geïnstalleerd.

beetje veel uitspoor...

Remmen slijper

VeloTejotrailer

Over het woord in de titel moest ik even nadenken; is het “velomobielsaanhanger” (zoals interieurs…)  of “Velomobielaanhanger” of velomobielenaanhanger???  Ik weet het niet, Google komt veelvuldig met “Velomobile Seminar” en mijn Microsoft Word kent niet eens het woord velomobiel, dus daar hoef ik geen steun van te verwachten. Daarom dus maar Velotrailer, dat klinkt wel lekker ook.

Maar goed, wat wel echt interessant is, is dat ik weer vervoer heb voor mijn velomobiel. Na het vertrek van Vrouwlief inclusief de Mitsubishi  Space-Star met groot dak was ik mijn transport mogelijkheid kwijt. De velomobiel op het dak van mijn oude cabrio is geen optie. Gelukkig wel vrienden waar ik op kan rekenen dus moest de ReddingsPunto al een paar maal in actie komen. Dit alles moet nu verbeteren  met de introductie van de Velotrailer. De basis heb ik een jaar geleden opgespoord op Marktplaats: “gratis vouwwagen met verzinkt chassis”. Deze heeft een jaartje in de tuin staan te indeweggen maar afgelopen maand maar eens de moed gevat om aan de ombouw te beginnen: De bak eraf, de vloer verhoogd en opgebouwd met 2dekeus vlonderplanken van de Gamma. Paar nieuwe achterlichtjes en wat draadjes en klaar is Theo. De hoge vloer maakt het mogelijk twee velomobielen te vervoeren. Je weet maar nooit.

Het voorjaar in mijn bol

Al weer enige tijd vrijgezel, dat is heerlijk en relaxed en ik lees dan ook met plezier de rubriek van Thom Arisman in de Metro. Mijn voeten mogen weer op tafel bij het kijken van “Eigen Huis en Tuin” en als ik bij LaPlace koffie en appeltaart neem hoef ik maar voor 1 persoon te betalen. Ook niet meer zoeken naar mijn sleutels want die liggen nog precies op dezelfde plaats op tafel waar ik ze achterliet tussen de post en de vaat. Ik hoef nog maar éen velomobiel te onderhouden en krijg geen commentaar als ik op de PC studiemateriaal bekijk. Alleen maar voordelen dus ???

De werkelijkheid heeft helaas ook een keerzijde …. ;  Na een zware woonwerkverkeerrit naar huis waarbij ik de medevelonauten nogmaarnetniet voor kon blijven heb ik wel zin in een stevige hap. Maar ja, waar vind je die? Meestal niet in mijn koelkast. Niet dat het riskant is daaruit de inhoud te nuttigen maar er staat helaas zo weinig in. Met een lege maag en een verfrissende douche vanavond voelde ik er ineens wel wat voor om een schoon overhemd aan te trekken…, of een Tshirt misschien ….. Toch maar een was draaien dan. En nog een was, ik kreeg de smaak te pakken. Bed afgehaald en ..… morgen na de volgende was kan er weer schoon op. Ook nog even tijd om 10 overhemden te strijken en een paar pantalons. Morgen stofzuigen, dweilen en ook de afwas maar weer eens doen. Boodschappen en rekeningen overmaken….

Ineens wist ik het ...., ik ben toe aan een vaste relatie !!!  Yep, een beetje romantiek en ’s avonds na een goede maaltijd gezellig samen op de bank en de koffie aangerijkt krijgen uit een schone kom. Ik ben er helemaal aan toe !  Echter sinds dat mijn werkgever heeft besloten liever koeien te vliegen dan passagiers zijn de stewardessen ook vertrokken en kom ik nagenoeg geen kandidaten meer tegen voor een zorgzame relatie. Maar weer verder zoeken en “lang leve internet” dus even googelen naar goed advies en daarmee een paar nuttige tips tegengekomen: Ik moet sociale kringen creëren!!  Als technonerd kom ik nauwelijks mijn werkplek af of hier thuis uit de garage, dus is mijn blog zo ongeveer het enige contact met de buitenwereld. Ik begin dus maar hier. Probleem is wel dat er maar enkele dames regelmatig mijn  blog lezen en deze zijn allen al bezet of bezeten. Dus zal ik het moeten doen met aanbevelingen over zussen, kennissen en ander mogelijk talentvol schoon dat nog/weer vrij is van de rest van ligfiets Nederland. Ik bedenk me dat de kansen op succes daarmee wel klein zijn en daarom toch even gekeken naar een dating site. Helaas verviel ook daar de hoop al snel door wat de potentiële relaties met goed financieel inkomen er schreven, vooral in de rubriek “waar kan ik geen afstand van doen”; bijvoorbeeld “mijn 4 kinderen” of ”mijn hond en 5 katten”. Nergens kom ik tegen dat de dames een innige band hebben met de stofzuiger of dat ze elk jaar naar de huishoudbeurs gaan. Voor een innige romantische band biedt het vooralsnog geen oplossing.  Ik zal dus nog wel even moeten zoeken.

Oh ja, indien door het mooie lenteweer mijn kansen keren geef ik bij gelijk gebleken geschiktheid de voorkeur aan dames met een goede "sociale vaardigheden".  Adviezen en tips zijn welkom!





Zie ik een snoer aan de stofzuiger???
Niemand is perfect ....

Potje af ?????

De Fietsersbond plaatste recentelijk in haar blad "de Vogelvrije Fietser" een bericht (hierrrrr) dat me als sportfietser ernstig doet verbazen; rij ik al dik 16 jaar rond met een potje op m’n kop en voel me naakt zonder, blijkt dan ineens dat de helm een groot gevaar is. Zo groot zelfs dat de kans op letsel groter is als je wel een helm draagt. Als professionele brokkenpiloot heb ik daar een uitgesproken mening over…. Vanavond dus al mijn brokken maar eens opgesomd omdat “statistieken” moeten worden bestreden met “statistieken”. Ik kom tot de conclusie dat ik eigenlijk maar één ongeval heb gehad waarbij mijn hoofd echt hard werd geraakt. Ondanks dat mijn helm aan gruzelementen ging leidde dit niet tot een ernstige verlaging van m’n IQ of achteruitgang van mijn verbale kwaliteiten.

De Fietsersbond stelt dat bij een ernstig ongeval (lees harde klap met het hoofd) je hersens tegen je schedel klotsen door onvoldoende dempende werking van de helm. Echter mijns inziens zit bij de meeste mensen de schedel vol en valt er weinig te klotsen (?). Verder is mijn ervaring dat de meeste ongevallen gebeuren bij relatief lage snelheid en daar biedt de fietshelm wel degelijk een goede bescherming tegen impact en schaafwonden.

Mijn conclusies:
- de helm helpt echt met voorkomen van letsel aan je hoofd (blog Cees)
- met de fiets veel vaker een ongeluk dan met de auto
- met de bukfiets is de kans op letsel groter dan met een velomobiel
- met de velomobiel heb je de grootste kans op letsel bij het omslaan

Ik kan me wel verplaatsen in de mening van de Fietsersbond dat een algemene helmplicht voor fietsers het aantal gereden fietskilometers doet dalen en daarmee de kans doet toenemen op meer hart en vaatziekten. En daardoor ongezonder.

Tevens moeten we niet vergeten dat het gros van de leden van de Fietsersbond op een stadsfietsje rijdt en niet op een racefiets of velomobiel. Ik denk daarom dat de Fietsersbond wel degelijk gelijk heeft met z’n aanbeveling om de helm niet verplicht te stellen! Maar veiliger zonder helm? NEEEE.

WIELRENNERS EN VELONAUTEN, DRAAG EEN HELM !!!!

Hieronder mijn ervaringen in 21 jaar en ongeveer  100.000 km

type fiets	situatie	snelheid	letsel
Zonder helm (1990 – 1995)
sportfiets	overstekende fietser schiet uit een uitrit	30 kpu	gekneusde ribben
racefiets	over de kop op een bospad	25 kpu	sleutelbeen
racefiets	Kom in onoverzichtelijke bocht een kudde schoolkinderen tegen	20 kpu	gekneusde arm en hoofdwond
Met helm (1996 – heden)
racefiets	plots afslaand tegemoetkomend kind	35 kpu	gekneusde schouder, ribben (helm raakt flink de grond)
racefiets	tegemoet komende auto op smalle weg  let niet op en raakt me	35 kpu	geen letsel, buiteling *met helm op de grond
racefiets	afdaling in Frankrijk; ik slip in grit en raak een rotswand	50 kpu	gekneusde ribben, verbrijzeld sleutelbeen.  * helm raakt flink de rotsen
velomobiel	Een volledige rol met de velomobiel	35 kpu	geen letsel, *helm stuitert en schraapt het asfalt
velomobiel	geen voorrang van auto	10 kpu	geen letsel
sportfiets	voorvork breekt en sla over de kop		zere nek en schaafwonden. *Met mijn volle 100 kg met helm op de grond
velomobiel	op kruising fietser op het voetpad rijdend in verkeerde richting	10 kpu	geen letsel
racefiets	Bij slagboom Schiphol slaat stuur dwars en sla over de kop	5 kpu	gekneusde ribben.  *helm op de grond
velomobiel	geschept door auto op een overzichtelijke rotonde	30 kpu	geen letsel
velomobiel	een op het fietspad rijdende auto duwt me van het pad	0 kpu	geen letsel
velomobiel	fietser steekt voorrangskruising over	35 kpu	geen letsel (fietser zwaar gewond)
velomobiel	rechtsafslaande auto geeft geen voorrang aan rechtdoorgaand verkeer	0 kpu	geen letsel

Sitting Duck

Niet omdatie geel is maar omdat je in benarde situaties geen kant meer op kan. Vandaag gebeurde het me weer; in Weesp zal ik met mijn gele velootje een drukke straat oversteken met het groene licht en zie een gaatje tussen de filerijdende autoos door. Helaas was dat gaatje ook al het beoogde “slot” van een dametje in een Polootje die in de zelfde richting reed als ik en af wilde slaan naar rechts. Ze keek alleen maar naar links naar de aankomende autoos en zag mij dus totaal niet. Ik kon geen kant meer op. Ze duwde mijn velootje zo met haar Polootje aan de kant en ze had nog niks door ook. Moest dus ook nog mijn velootje uit en een sprintje trekken op mijn klikschoentjes. Boem boem boem hoor ik in het Polootje, ja ja, het dametje hield nog steeds van een stevig stukje muziek. Ik ook boem boem boem maar dan op het dakje van het Polootje.  “Maar ik kon u helemaal niet zien …”  ja hoor, twee meter vijftig lang, negentig centimeter hoog en kanariegeel op een geheel open kruising … !  Het was een aardig vrouwtje en alles komt weer goed.

Zoiets zelfde maakte ik twee jaar geleden ook al eens mee toen ik in de regen en de schemer met mijn velootje naast een Pandaatje stond op het fietspad voor een stoplicht. Het Pandaatje droeg geen lichtjes, geen ruitenwissertjes en het leek of het Pandaatje daar geparkeerd stond op de linkerzijde van het fietspad. Rare plek, maar door de wegopbrekingen daar in Amstelveen was ik niet verbaasd. Verbaasd werd ik wel toen het Pandaatje ineens zonder richtingaanwijzertjes rechtsaf optrok en dat natuurlijk deed net op het moment dat mijn velootje er rechts naast stil stond. Je kunt dan geen kant meer op …

Veilig zo een velomobiel? Ammehoela, 7 ongevallen in 6 jaar waarvan er 5 door complete onoplettendheid van de automobilisten. Het lijkt wel dat ondanks de verkeerssituatie overzichtelijk is, dat men een velomobiel nog niet waarneemt of ervaart als bewegend voertuig.

ANWB ook voor ploeteraars in een velomobiel!

Pechhulp nu ook voor uw fiets, elektrische fiets, bakfiets of sportfiets, voor €32,- per jaar.

Mooi initiatief! Mijn grote angst is pech met de velomobiel 's morgens om 6.30 uur in het donker, regen  of bij -2 graden ..... Het is me al 4 keer overkomen de laatste jaren dat ik door framebeuk, sneeuw of kettingbreuk niet meer verder kon. Cookie Strada heeft me al meerdere keren gered en ook voormalig Vrouwlief moest wel eens opdraven. Met de ANWB voel ik me wat zekerder.
Alhoewel de ANWB niet met name de "velomobiel" noemt, ga ik er van uit dat "bakfiets" voldoende uitleg geeft. Mijn dochters noenem mijn raket doorgaans toch ook al bakfiets.

Wegenwacht Fiets Service is voor iedereen met een (elektrische) fiets, bakfiets of sportfiets. Bent u onderweg en krijgt u te maken met pech aan uw tweewieler, dan kunt u ons bellen voor pechhulp. Voor slechts €32,- per jaar staan wij dag en nacht voor u klaar!
Wegenwacht Fiets Service is exclusief voor ANWB-leden. Bij het bestellen van deze service wordt eerst om uw inlog voor Mijn ANWB gevraagd.

Wat is Wegenwacht Fiets Service?

Wegenwacht Fiets Service biedt pechhulp onderweg voor uw fiets, elektrische fiets, bakfiets of sportfiets.

• 24 Uur per dag, 7 dagen in de week hulp bij pech onderweg binnen Nederland.
• Als de Wegenwacht u niet ter plekke kan helpen, brengen wij u en uw tweewieler naar huis, een fietsenmaker of naar uw bestemming.
• Wegenwacht Fiets Service is persoonsgebonden. U heeft ook recht op hulp wanneer u met een andere fiets pech heeft.
• Wegenwacht Fiets Service kost €32,- per jaar (excl. ANWB-lidmaatschap)

tationce remrkpea, ofwel Bloggen met Hindernissen

Al meer dan een jaar leef ik me uit op Blogspot.com en reageer ik naar hartenlust op de nuttige informatie danwel onzin die er wordt gepubliceerd. Het valt me op dat het reageren op onzin nog steeds simpel is want op mijn eigen blog hoef ik niet te bewijzen dat ik “geen robot ben”. Echter bij het reageren op de sites van collega-blogspotters vergaat de lol al snel wanneer men het verificatie woord moet raden en invullen, tegenwoordig al twee tegelijk. Meestal in een niet te lezen handschrift, nog erger dan mijn schoolschriftjes van de Havo met woorden die ik ’s zaterdagsavonds om 12 uur nog niet kan uitspreken. Mocht u dus de laatste tijd weinig van me hebben gehoord, dan weet u hoe het komt ….

Indien u wilt reageren op dit artikel, en u wilt geen onduidelijke verificatiewoorden invullen, reageer dan via mij e-mail:  TheoVdBroek@live.nl

“Marathon Race” vs. “Angelo de Griek”

De laatste dagen zie ik weinig racefietsers, ook “vriend en vijand” Angelo ben ik al weken niet meer tegengekomen. Ik vermoedde even dat hij er de brui aan gegeven heeft met die koude. De laatste keer dat ik hem zag is een week of 3 geleden toen ik hem ’s morgens langzaam voorbijschoof. Ik groette hem vriendelijk en wilde een praatje aanknopen maar hij reageerde erg chagrijnig. Zou het komen door de schuldencrisis? Of leest hij mijn blog en wordt hij steeds met z’n neus op de feiten gedrukt? Ik ken Angelo al een jaar of 10; we komen elkaar vaak tegen op onze WW route Almere Schiphol/Aalsmeer. In het begin fietsten we gelijk op, maar na een jaar kon ik hem bij lange na niet meer bijhouden. Toen ik in 2006 mijn Alleweder kreeg kon ik weer even met hem oprijden, maar niet lang. Pas toen ik de Strada kreeg waren we weer partij voor elkaar. Maar dan moeten we wel tegenwind hebben!  Zie voor meer ervaringen hier, en hiero

Maaar…., vanmiddag, op weg naar huis, schoot Angelo mij op z’n racefietsje ineens weer voorbij toen ik stond te wachten voor het stoplicht nabij het AMC, hij ging zonder enig respect behendig door rood om natuurlijk elk stukje voordeel te grijpen wat er was. Sneed nog links en rechts wat bochtjes af en was snel uit het zicht verdwenen. Na een paar kilometer had ik hem weer te pakken, maar slim als ik ben ga ik hem niet meteen voorbij. Het traject door Amsterdam ZO en Weesp is niet gunstig voor een velomobiel; te veel bochtjes, een aantal kilometers fietspad met rul sneeuw, de brug over het Adam-Rijnkanaal en het stoplicht in Weesp waar ik 2x wacht en hij niet. Ik besloot met 29kpu lekker achter hem te kachelen, en wel op een meter of twee afstand; lekker irritant kort. Het voordeel van een velomobiel zit hem in de lange rechte  stukken door de polder, vooral met de koude oosten tegenwind. Na de brug en de stoplichten bij Weesp zat ik Angelo toch al weer snel op de hielen en toen we eenmaal vanaf de dijk langs de Vecht de polder naar Muiden indoken gaf ik “gas” en dankzij de lichtlopende Marathon Race bandjes zat ik zonder veel problemen op 35kpu en kon dit lang genoeg volhouden om Angelo compleet uit het zicht van mijn spiegels te rijden en er ook uit te houden. Daarna op een comfortabele cruise speed van 32 kpu richting de gehaktballen. Tadaaah, weer een heerlijke rit!

(Foto van Kees z'n blog, Fiets van Sebastiaan Talsma)

KouKlooien

Het afplakken van de trapgaten met tape is niet een groot succes omdat de tape nog wel eens wil loslaten. Meestal nadat je met een voet van de tunnel uitglijd over de gevormde rijp bij het uitstappen na een ijzige rit. Ook raak je met je hak het tape bij elke omwenteling. Ik heb ook al eens lycra gebruikt maar dat begon wild te klapperen toen het nat werd en ging daardoor niet lang mee. Voorheen bij mijn Alleweder gebruikte ik bizonyl (vrachtwagenzijl), dat is erg sterk en hecht heel goed aan zelfklevend klittenband. Ik had nog een stuk liggen. Om te voorkomen dat mijn schoenen het zijl raken heb ik een flens van hardschuim tussen het zijl en de carrosserie ge-klittenband . Het zijl bleef tijdens de ritten vandaag goed zitten. De ventilatie is wel veel minder getuigen de mist in de velomobiel tijdens het rijden. De bruine bonenmaaltijd die ik voor vanavond had geplanned heb ik dan ook maar vervangen door witlof.

Afgelopen weekeinde ook weer de noppenband gemonteerd op het achterwiel omdat de Strada vorige week vrijdag met de sneeuwval een paar bruggen niet opkwam door een slippend achterwiel. Ondanks het afblazen van de Marathon Plus tot ongeveer 1 atmosfeer had de band weinig extra grip. Wel veel extra rolweerstand. Vandaag bij -8 heen en -6 terug was de Strada weer niet vooruit te branden. Kruissnelheden van 26-28 km beginnen normaal te worden en op een enkele rit WW verkeer doe ik een half uur extra. Ik speel daarom al langere tijd met de gedachten om de Marathon Racer banden eens te proberen die al anderhalf jaar liggen te verstoffen. Deze heb ik vanavond gemonteerd.

De spakenstonden zijn denk ik nog nooit bijgespannen (nu  > 9300km) en stonden erg slap, tevens zat een slag van wel 10mm in de rechtervelg omdat deze een paar weken geleden een stoeprand tegenkwam. De slag er met een paar blokjes hout en een grote kunststof hamer uitgetimmerd en de spaken weer op spanning gebracht. Morgen de testrit, ik ben benieuwd!

Update:

De Marathon Racer rijdt merkbaar lichter, zelfs vanochtend bij -12 (4 graden koeler dan gisteren). Een kruissnelheid van 30 – 32 kpu is weer mogelijk. De hogere snelheid registratie heeft natuurlijk ook te maken met de kleinere wielomtrek door de dunnere band (20 x 1.5).

Wat is er beter dan een uur druilen in de file?

Juist,  een uur langer ploeteren door de sneeuw met je velomobiel. Gelukkig was ik niet de enige sufferd die vergeten was hoe zwaar het is om te rijden door 8cm sneeuw, ook Jurren had vanochtend de velo genomen. Het overgrote deel van ons traject was niet schoongemaakt en was het een beetje gokken waar het fietspad lag en waar de trotoriband. Maar na de rit wel weer een voldaan gevoel toen ik eenmaal in bad lag te ontdooien.

Waar is het fietspad?

Een grote verassing was dat stukken van ons traject waren geveegd waar vorig jaar niets werd gedaan, zoals tussen Muiden en Weesp. Ook het spoorbaanpad in Almere Poort was vorig jaar een drama maar nu ontdekten we een heuse sneeuwveger. Helaas hield hij al na een kilometer pauze en was het de andere 7 kilometer weer ploeteren.

Zou ik met deze wetenschap volgende week weer de velo nemen? Mogelijk wel, ik heb een slecht geheugen …, zeker na het weekeinde.