zondag 17 juli 2011

Velophone II

In januari kwam de interphone binnen van Deal Extreme voor 114 Euro; een bleutooth intercom. Ik doopten hem "Velophone" Daar de intercom gemaakt is voor een integraal helm had ik beugels gemaakt welke onder de helm passen.

Echter de interphone  bleek een prutsding. Veel getob en weinig lol. Na een keer of drie moeizaam gebruik ging het helemaal stuk. Vervolgens de velophone terug gestuurd naar Deal Extreme. Na lang zeuren en wachten eindelijk een half jaar later een nieuwe set binnen gekregen. Helaas snapte de douane het pakket en moest ik 32 Euro aan belastingen betalen.

Gelukkig doet deze velophone het uitstekend. Bnnen een straal van 50 meter  een glasheldere ontvangst zonder storen. Tot 250 meter een goede ontvangst met wat geruis en na 300 meter wordt het minder. Meestal fiets je dicht bij elkaar dus is het een groot succes. Het maakt lange ritten gezelliger en je kunt gemakkelijk overleggen over snelheid en te volgen routes.


Vandaag na een rit van 100km en 5 gebruiksuren doet de velophone het nog steeds prima op de ingebouwde Lion batterij.

Het is een echt succes!!!!   Ik kan iedereen die wel eens samen ritten maakt een Velophone aanbevelen. Ik weet niet of de interphone van Deal Extreme een aanrader is, maar hij is wel lekker goedkoop. Een qualiteits product kost al snel 400 Euro.

dinsdag 12 juli 2011

De Loftrompet

Ik heb me al een paar keer lovend uitgelaten over de Strada, nu nog een keer !! 

Op 23 juli wordt Strada S039  1 jaar,  maar nu nog net een week ervoor passeert hij de 15000 km waarvan ongeveer 13500 woon-werk verkeer. Vroeger met de racefiets of open ligger bedacht ik me ’s morgens om vijf uur nog wel eens en viel het lot op de auto. Met de Alleweder werd dat al een stuk minder maar met de Strada is het inmiddels geheel vanzelfsprekend dat ik ga fietsen. Daardoor is mijn aantal fietskilometers het laatste jaar verdubbeld!


De Strada S039 van mij heeft het wel zwaar, de bochtige route naar het werk ken ik op mijn duimpje en ik weet de snelheid voor elke bocht goed in te schatten. De zware belasting heeft tot gevolg dat ik elke maand 3 tot 4 spaken moet vervangen en dat  er wel eens een scheurtje in het frame ontstaat. Gelukkig wordt dit altijd naar volle tevredenheid opgelost!

 foto HankieBos


TOPFIETS !! ,  Kan het nog beter??  Carbon Strada misschien ... ?  Nog een jaartje sparen ……….

KzieJe

zaterdag 9 juli 2011

Strada E-Powered

De HPV-puristen zullen er van griezelen, maar wij vinden het geweldig; afgelopen zondag hebben we de eerste rit gemaakt met de Strada met trapondersteuning. Het werkt fantastisch!


De motorset
 

De pedaal set met vrijloop
 



 Het nieuwe trapas bracket met vrijloop


 
Aangepaste motorflens
 

Motor met de schuifbare steunen. Met de ringen op de as kun je de tandwielen uitlijnen.



  Ingebouwde motor
 Ingebouwde motor
Ingebouwde motor

  De motor is redelijk toegankelijk



Handvat met bediening

  



Afstellen met de laptop
De componenten;
De componenten hebben we gekocht bij Devi-motion in Obdam (bij Alkmaar).  Omdat de Strada wielen heeft welke eenzijdig zijn opgehangen kun je geen naafmotor gebruiken., dus bouwden we een systeem welke de ketting aandrijft. Een bijkomend voordeel is dat de motor mee schakelt en zodoende een grotere kracht, snelheid en efficiëntie heeft.  Voor de aandrijving  koos ik een minimotor vanwege het lage gewicht (ongeveer 2.5 kg), de ingebouwde reductie en een relatief groot toerenbereik. Een nadeel van deze motor, zoals we ondervonden,  is de  trilling/geluidsproductie bij bepaalde toerentallen die door de body van de Strada (klankkast) wordt verstekt. Dit ga ik aanpakken door de tandwielverhouding te veranderen. Een ander nadeel is dat je de twee kleine voorbladen verliest, echter door de trapondersteuning zullen de kleinere bladen weinig nodig zijn in Nederland.
De motor is een type dat is ontworpen om in een wiel te worden gespaakt. Deze heeft geen standaard fitting voor een aandrijfwiel. Daarom heb ik een (zo klein mogelijk) tandwiel op de zijflens van de motor geschroefd. Dit heb ik gedaan met gewone tandwielbusjes/schroeven.


Allert van Velomobiel.nl heeft geholpen om de motorsteun te lassen welke op het voorframe kan worden geklemd en geschoven zoals een trapas-bracket. Door het verschuiven kun je gemakkelijk de motorketting spannen. In principe kun je de motor op drie plaatsen monteren, afhankelijk van de beenlengte van de berijder. Bij lange velonauten moet wel de fietsbel  verdwijnen. Wij hebben de motor op het voorste schuine deel van het neusframe.

De vrijloop op de pedaalset had ik in het verleden al eens bij Lohmeyer (ref. Alligt) gekocht.  Een vrijloop heb je nodig omdat de motor altijd nog even doorloopt nadat je stopt met trappen en daarmee de pedalen wil meenemen en daardoor de trapsensor blijft aansturen zodat je in feite niet meer kunt stoppen. Een extra veiligheid is de schakelaar op de rem die de motor uitschakelt. De inbouw was verder simpel, maar nam wel een dag in beslag door al het passen en meten en goede afwerking.


Afstellen;
Bij de eerste proefrit blijkt dat de 250 watt motor meer dan voldoende vermogen heeft getuige de snelheid van boven de 40km per uur zonder trappen. Gelukkig heeft het systeem een regelaar die kan worden ingesteld met een laptop en zodoende kunnen we de ondersteuningskracht en de maximum snelheid afstellen. De maximum snelheid is eigenlijk een maximum toerenafstelling; je moet de maximum snelheid dus afstellen op het kleinste (snelste) achterblad. Wettelijk is de maximum snelheid 25 + 10% = 27.5 km/uur.
Zoals ik al zei, het systeem functioneert erg goed. Na afregelen is de ondersteuning nog steeds soepel en de voldoende krachtig. Het systeem gebruikt ook weinig stroom; de LiFePo accu van 36V20Ah was nog lang niet leeg na een tocht van 100km.



 De regelaar, makkelijk te bereiken


dinsdag 5 juli 2011

Weer een Sisssser


Vanmiddag is het mooi weer met een zacht windje; perfect weer .
Met Jurren die ook Schiphol-Oost – Almere forenst rijd ik naar huis. Jurren heeft afgelopen winter een leuke Mango op de kop weten te tikken en heeft inmiddels al weer een aardige conditie opgebouwd. Tezamen met z’n nieuwe Kojaks staat dat garant voor een stevig tempo terug.
Halverwege hoor ik weer een enorme sisser en het snot slaat in de rondte. Zo’n 20 seconden later is het sissen over maar na een paar kilometer moet ik toch stoppen vanwege een zachte band. Inmiddels heeft zich een dikke rups snot gevormd rond de binnenzijde van de kuip.
Als ik de band oppomp begint het lek weer kleine belletjes te blazen, echter de lekkage is minimaal en de band blijft de rest van de rit hard. Ineens herinner ik me dat de betreffende band geen Joe’s Supersealant heeft, maar een goedje gelijkend op dunne contactlijm (snot) die ik een jaar geleden van mijn vader kreeg (hij had het al jaren in de kast staan). Ik had het vervolgens in oktober 2010 in de band gedaan. De linkerband en achterband hebben Joe’s, maar dat is inmiddels uitgewerkt en moet bijgevuld.



Vanavond de linkerband dus ook maar gevuld met het goedje van mijn vader. Prutten door het ventiel is geen optie, daarom maar een gaatje geprikt in het rubber en na het vullen weer geplakt. Theoretisch hoef je niet te plakken natuurlijk na vullen met anti-lek middel, maar toch maar gedaan….


Plakken gaat het beste zonder schuren maar wel goed schoonmaken met wasbenzine. Wasbenzine lost het rubber een beetje op zodat de vulkanisatie met de contactlijm optimaal is. Ik heb dan ook voor onderweg altijd een doekje en een flesje wasbenzine bij me.


Bijna dood-ervaring en Joe’s super sealant werkt echt!


Vanuit Almere kom ik dagelijks twee wielrenners tegen ergens tussen de Hollandsebrug en de A1; een kleintje en een grote, beiden vaak in hetzelfde fietspakje. Vanochtend ben ik wat later en kom ik de twee wielrenners weer tegen in Almere-Poort op het voorrangs-fietspad. Ter hoogte van de eerste kruising zie ik ze aankomen maar ook een auto van links (voor mij gezien). De auto rijdt hard en is gelijk met de fietsers op de kruising. De auto remt helemaal niet en schiet met zeker 60km per uur over de kruising met het fietspad. Eén wielrenner remt volop en staat net op tijd stil. De andere besluit vol gas te geven en een grote zwaai naar links te maken. De auto schiet net tussen de wielrenners door zonder ze te raken. Verschrikkelijk, ik dacht dat de auto ze vol zou pakken.........    Ik zat verstijfd in mijn fietsje.  Daarna viel mij op dat wielrenners enorm kunnen vloeken!


Ook nog een flinke sisser vanochtend aan de rechter zijde; psss  -  psss -  pisss  -  pisss  -  psss  -  pisss -  pisss  -  pisss,   je kent het wel. Lek dacht ik en bereidde me al voor op een trekker in het stuur en het plakken van een band. Maar het sissen stopt en de stoere Strada rijdt gewoon door.  Even later stap ik ongelovig uit en inspecteer mijn rechter band. Een natte plek en nog wat kleine belletjes op het loopvlak. Ik pomp mijn band wat bij en rijd verder. Bij aankomst op het werk (12 km verder) is er niets meer van een lek te zien of te horen. Het werkt dus echt de Joe’s no-flat supersealant!
Bij een “tussendemiddag” inspectie van de betreffende band constateer ik dat de band nog steeds knoerthard is. Wat ik tevens constateer is dat de linkerband wel plat staat. Ook die heb ik 8 maanden geleden gevuld met een flesje supersealant van Joe. Feilloos is het spul dus niet. Wat zeker een rol zal spelen is dat de banden bij wisselingen en spaakonderhoud leeg moeten en weer opgepompt. De verse lucht zal mogelijk een invloed hebben op de werkzaamheid. Maar weer bijvullen dus.