Kan een Strada vliegen?

Op school leerden we al dat alles kan vliegen als je er maar genoeg motorvermogen aan hangt. Dus ook een Strada kan vliegen, maar niet ver.
Het overkwam me vanmiddag op de route Schiphol-Oost richting de VU ten noorden van de Bosbaan in het Amsterdamsebos; ik reed met een gangetje van 38km/uur over het fietspad en passeerde een ophaalbruggetje met in het midden een scherpe knik. Alle wielen kwamen van de grond en een meter of 3 verder maakte de Strada een “positieve” landing na eerst met de neus het asfalt wat te hebben geschraapt. De schrik zat er flink ik, gelukkig bleek alleen de claxon wat geschaafd …

 De route Schiphol Oost richting VU voor het diner bij dochterSophia in Amsterdam

Het brugje (fotoos van Google)

Er is al veel over geschreven ….

Dus kan ik niet achterblijven.
Vorig jaar voor het eerst een kijkje genomen op de CV in Amsterdam. Cookie en ik besloten daarna om in 2011 mee te rijden in de 1 uurs race. En zo geschiedde.
Ik reed een gemiddelde van 46 km per uur waar ik heel tevreden mee was.

Dit jaar zijn we 2 dagen geweest, vrijdag en zaterdag. We hebben de smaak goed te pakken dus volgend jaar zingen we het het hele weekeinde uit en doen we aan meer onderdelen mee.

Vrijdag tegen elke verwachting in toch mooi weer. Maar oh, wat waren we blij dat we met de vouwwagen waren, lekker onder de luifel, uit de wind en geen last van regen ! (foto: CS48)

Erwin “CookieStrada 48” op volle snelheid (foto: Hankie)

Hier een foto van mij, ondanks de snelheid toch scherp (Foto Dirk Drost)

Gelukkig veel goedgehumeurde mensen. Hier de start van de 200 meter sprint op zaterdag. Ik heb hem wel gereden maar presteerde niet best; op de teller 54 maar de uitslag op 47 km/uur. Volgend jaar beter!

Toerkap en stroomlijn

Vanavond heb ik de toerkap geïnstalleerd.  Uurtje werk en goed te doen met de bijgeleverde instructies. Ik ben zeer tevreden met het resultaat (de kap en de installatie). Ik vind het ook heel goed staan op de Strada.
Morgen de eerste rit. Waar ik niet aan gedacht heb is dat bij de security op Schiphol-Oost de kap open moet om me te identificeren (alsof daar nog meer gekken rijden met een rode velomobiel …). Op de terugweg kan ik ook niet meer onder de slagboom door, ik hoop dat mijn aangewende gewoonte om met 35km net onder de boom door te scheuren niet te automatisch is geworden….

De stroomlijn is geen succes. De wieluitslag is te klein voor op de weg, maar dat zou op de RDW baan geen probleem zijn. Echter de banden lopen steeds aan tegen de stroomlijn die gemaakt is van een zelfklevend vel plastic (sticker materiaal). Daardoor slijt de band binnen 80 km door het vel.

Het idee is goed maar de uitvoering moet verbeterd; smallere banden en wat meer afstand van de stroomlijn van de carrosserie door een vulling rond de wielkuip. Dit ga ik niet redden voor de CV dus blijven de wielen open.

Wim Schermer adviseert “Lycra”, dat is een goed idee. Ik ga Wim eens vragen hoe ik het kan bemachtigen. Vooral voor de trapgaten in de winter. De stroomlijn over de wielen wil ik niet altijd geïnstalleerd omdat ik open wielen mooier vind. Indien ik dit jaar niet al te veel frustratie oploop op de CV kom ik volgend jaar weer terug, dan met afgedichte wielen met lycra.

Update: Over de snelheidswinst kan ik nog niet zo veel zeggen maar ik ging wel wat sneller vanochtend. Wederom, aerodynamica of psychologie? Wim tipte dat je vrij exact kunt meten met een hartslagmeter. Deze heb ik vanochtend wel omgedaan maar ik heb nog geen referentie met rijden zonder kap (we gebruiken de hartslagmeter alleen op de tandem in de bergen). Wat ik vanochtend wel merkte is dat mijn hartslag flink fluctueerde tussen 110 en 130, vooral omdat ik weinig regelmatige stukken heb (rechte vlakke stukken) maar wel bochten en slecht/grof wegdek.
Verrassend is de goede ventilatie over je gezicht als je het vizier ook maar iets open doet.  Als je stopt voor een stoplicht beslaat het vizier maar dat is na 10 meter weer schoon (en het vizier kan ook verder open). Het zicht vooruit, opzij en in de spiegels is ook goed, niet anders dan zonder kap. Echter het was vanochtend dan ook goed weer. De ventilatie door de fiets was minder te oordelen aan mijn nog nattere pak toen ik na 40km uitstapte. Wat ik moet oplossen is het irritante ratelen van de verstevigde onderrand van het vizier tegen de (verticale) onderrand van de kap. Vooral op klinkerwegen. Dit kan denk ik vrij simpel door een smal strookje klittenband langs de verstevigde onderrand van het vizier te plakken. Prettig is dat het windgeruis bij je oren veel minder is en de radio over de "oortjes" veel zachter kan.
Al met al, een goede start!

Customization, in preparation of …

De Cycle Vision is in aantocht en Cookie en ik gaan aan een paar ritten meedoen. We willen natuurlijk niet onvoorbereid arriveren en we zijn onze Strada’s dan ook aan het prepareren.

Het is maar de vraag of er met de vloeistukken te rijden valt want de stuuruitslag is erg beperkt,  in wat scherpere bochten remt het flink. Siliconen spray moet dit wat verlichten. Morgen een tocht naar mijn werk waar ik het nut ga ervaren

Update: Na de ochtendrit kan ik concluderen dat er inderdaad niet mee valt te rijden. Een straal van 15 meter kan ik net halen maar mijn route heeft veel bochten die scherper zijn; veel steken dus. Ik neem aan dat de RDW baan wel ruime bochten heeft dus ik laat de vloeistukken zitten omdat ik vanochtend toch een paar kilometers sneller ging. Of het aerodynamica was of psychologie, ik weet het niet, sneller was het wel!

Je raad het nooit .......

.

Vanmiddag even langs Velomobiel voor wat onderdelen en om een frame te lassen voor de bevestiging van een motor. Van de stellingen wat aluminium uitgezocht, op maat gemaakt en Allert heeft het vakkundig in elkaar gelast. Erg mooi geworden!
Het frame is hier gemonteerd op een stukje framebuis.

Ook een nieuw kussen meegenomen, de recente Ventiseat kussens zijn beter vormgegeven en passen nu precies op de Strada en Quest stoelen. Het nieuwe kussen moet het Rainbow kussen uit de gele Strada vervangen want van het rainbow kussen krijg je bil-kramp wanneer gemonteerd is in een velomobiel. Met het Rainbow kussen op de Challenge Focus heb ik er geen last van.
(rechts het nieuwe kussen)

Ook nog even langs Gerrit van Ligfietsshop Tempelman voor wat losse onderdelen. Al pratend over trikes kwamen we al gouw op “de Mercedes” onder de ligfietsen waar hij er meerdere van had staan, met bijbehorend prijskaartje. Te duur voor “er bij”, echter, hij had er ook nog éen staan …………

Gerrit had dus nog een gebruikte Hase Kettwiesel staan; vies, met verweerde tape waar steunen van een streamer hadden gezeten, éen verkeerd spatbord en hij zat onder de opgedroogde bagger. De Kettwiesel was nat weggezet zodat de ketting was vastgeroest en losgelopen bij de eerste rit na een half jaar. Daarna jarenlang in de stalling gestaan en uiteindelijk weer bij Gerrit beland. Het zag er niet uit.


MAAR…., na een uurtje poetsen, smeren en met een nieuwe ketting heeft er al een ware metamorfose plaatsgevonden! Vanavond heb ik er al een stukje mee gereden naar grote tevredenheid; alles werkt goed en soepel. Alleen de schijfremmetjes blijven een beetje slepen, daar wil ik nog wat aan doen. Het frame heeft wel wat krasjes en kleine beschadigingen, dus ik overweeg het frame te spuiten. Maar echt nodig is het niet.

Bloedsnel .............

Afgelopen middag zat alles mee, de temperatuur, de wind, geen getuigen en ik voelde me fit als een hoentje. Al een half uur tevoren wist ik dat ik het zou gaan doen en kon mezelf dus flink opladen. De mentale voorbereiding is denk de cruciale factor om een poging tot een succes te maken. Na mijn vorige record van 8 februari ( 60 km/uur) heb ik al meerdere malen geprobeerd mijn record te verbeteren maar ik bleef vaak hangen tussen de 55 en 58 km/uur, zelfs een recente poging met de Quest was geen succes (58 km/uur). Uiteraard heb ik van mijn falen geen verslag gedaan.

Maar vandaag dus een nieuw record, 64 km/uur !!!

Voor de statistieken:

- Nieuwe 47mm Vredestijn PM voor, 47 mm Marathon plus achter. Alles op 5 atmosfeer.

- 18-20 graden Celcius.

- wind 22-25 km/uur schuin mee (45graden)

- lacatie: Ton Storkpad (Weesp-Muiderberg)

"Reactie- plaatsen" probleem met Internet Explorer 9 opgelost.

Kobus, topscorer op het Blogspot helpforum, heeft de oplossing voor het probleem "niet-accepteren-van-een-reactie" met InternetExplorer9 voor mij opgelost !

Na installeren van Internet Explorer 9 kon ik geen reacties meer plaatsen, ook niet op mijn eigen blog. Het probleem openbaart zich als volgt: na het intypen van de reactie kom ik in het inlogscherm, dat vul ik in, daarna vul ik onder de reactie het verificatiewoord in, en dan kom ik weer terug in het inlogscherm en log ik weer in, daarna weer het verificatie woord, weer inlogscherm, etc.
De oplossing voor mij was vrij simpel; het vinkje "aangemeld blijven" op het inlogscherm (na het plaatsen van een reactie) moet weg. Het kan zijn dat dit probleem bij andere bloggers op een andere manier moet worden opgelost. Vraag het Kobus, zie link hieronder.

Zie ook het helpforum voor adviezen.

Kobus, dank je wel !

De Toerkap is aangekomen

Vanmiddag kwam ook de toerkap aan. Een grote doos met zorgvuldig ingepakte onderdelen. Alle onderdelen zien er mooi en professioneel uit. In 5 minuten zit de kap in elkaar, en even losjes op de Strada gezet. In mijn postvak zit nog een uitgebreide instructie van Wim Schermer voor de montage van de kap. Deze ga ik morgen maar eens doornemen.

Grote doos met zorgvuldig ingepakte onderdelen

Professineel gemaakte delen

Even losjes gepast De kap gaat wat strak over de rolbeugel maar dat kan worden aangepast door de vulblokje van schuim iets af te snijden.

Voor de schuimkap heb ik enige tijd geleden een insteekgleuf gemaakt met een ruitje. Dit staat niet zo mooi bij de toerkap. Dat moet dus aangepast.

Gewassen en gepoetst

Vanochtend bij m’n moedertje de bloembakken op het balkon opnieuw ingeplant. Dat doe ik een keer of 3 per jaar. Wat een gesjouw is dat naar de 4^de etage van een  appartementencomplex; parkeerplaats ver weg, lange gangen en lang wachten op de lift. Al met al 3 uur bezig met 5 bloembakken en twee uur autorijden.

Maar van middag toch nog een paar uur over om aan de nieuwe Strada te werken.  Het zitje en de velomobielentas in bet bad en de fiets gesopt en gepoetst. Uiteraard het staalkabeltje aan het stuur gemaakt en nog een paar aanpassinkjes. Zo glimmend natuurlijk een uitgelezen kans voor de statiefotoos:

Nog een Strada

Zoals je in een voorgaand bericht op dit blog kunt lezen is een Strada voor onze routes meer geschikt dan de Quest. Dus een paar weken geleden een advertentie gezet om de Quest te ruilen met een Strada. Het toeval wilde dat de Quest vlot was verkocht en er een nette gebruikte Strada te koop stond. Bij mijn weten is dit de tweede gebruikte Strada die wordt aangeboden. Vandaag de nieuwe Strada opgehaald; Strada 15, een mooie fiets met 6354km zonder krassen of gelkraakjes.

Toevalsgeluk!

Oostvaardersplassen

Met Hemelvaartdag een rondje Oostvaardersplassen gereden, 50km.