Als een marcherende lijn mieren; de OBT 2011 !!

 

 

Vandaag voor dag en douw op om de twee uur durende rit naar Schermerhorn (nabij Alkmaar) aan te vangen om daar mee te rijden in de Oliebollentocht. Afgelopen dagen de gele Strada (S15) omgebouwd naar mijn lichaamsmaten omdat mijn rode Strada zwaar is beschadigd en niet meer operationeel is. De elektrische ondersteuning had ik maar niet uitgebouwd omdat ik al een maand niet heb gefietst. Dit bleek een verstandige beslissing te zijn.

Al een paar maal meegedaan aan het evenement OBT en het is altijd een gezellig gebeuren. Dit jaar samen met Jurren (BeuaBleu). Vertrek om 7.45 uur met de Velophone op, deze maakte ook nu weer de riteen stuk gezelliger. Ik hoop dat Jurren dit ook vond :-)). Tot Diemen wind tegen maar daarna stevig mee en in vlot tempo naar het noorden. Net voor Ilpendam een gebroken ketting maar we hadden allematerialen bij ons dus na 10 minuten weer op de rit.  Na aankomst in Schermerhorn ontmoetten we veel bekenden zodat de tijd voorbij vloog en om 11.15 weer in de Velo’s voor aanvang van de Oliebollentocht in drie startgroepen. Beter gezegd “Oliebollenrace”; want ik moest het eerste stuk het tempo al tot 40kpu opvoeren om het “peloton” van groepB in te halen dat zich met een snelheid van 35kpu voort bewoog. Later viel de groep in delen en kruisten we in een beter tempo van 25kpu naar de chocolademelk en appeltaart. Na de pauze ging het tempo veel beter. Aan het einde van de rit nog even een opstelling voor het Guinness Book of Records met de ongeveer 140 velomobielen.

Koffie, oliebollen en nog wat napraten en om 16.00 retour samen met nog 3 mannen van Velomobiel.nl die ook in Almere wonen. Deze jongens houden van stevig fietsen in hun Questen; een tempo van 35-40kpu pal tegen windkracht 5 in was geen probleem. Ook Jurren kon dit moordende tempo goed aan. Godzijdank had ik de elektrische ondersteuning nog intact gelaten en zoemde ik lekker mee. “Wat loopt er toch bij jou aan” zecht Jurren naar aanleiding van het zoemende motorgeluid! “Nou Jurren, dit is mijn geheime wapen” !!! Hahaha!

Daar de freewheel in de crank onderweg stuk ging ga ik de ondersteuning toch snel uitbouwen. Tevens is het systeem niet geschikt voor mijn lichaamslengte; door de brede cranks raken mijn voeten de kuip. Marktplaats.nl dus.

Kees,Marian en vrienden, hartelijk dank voor de organisatie!

uber fet cool

“Dochtertjelief”, een intelligent en creatief talent, (ja ja, de appel kan ver van de boom vallen) studeert op de “Jan desBouvrie  Academie” in Deventer en ze loopt dit jaar stage. Het begon als assistent to the assistent of the Set-Dresser van “Rembrandt en ik” (jan 2011 EO) en ze was meteen verslingerd aan de film wereld. Vervolgens werd ze set-verantwoordelijke bij enkele succesvolle kinderseries van Nickelodeon zoals Naranjina en Pardoes. Inmiddels heeft ze zich opgewerkt tot Leading-Setdresser van 48-Hour movies en Kelder-Undergroud. Dus zaterdags klinkt het “Pa, heb je nog oud ijzer, kettingen, lasapparaten., slijpers, wielen, pallets ……. Nou ja, troep zat hier in Almere dus, al die troep versleept door mevrouwtje in een ondergelopen kelder in Amsterdam en filmen maar….

Andere “Dochterlief” is “netjes” afgestudeerd als jurist in meerdere vakgebieden en werkt bij een groot accountant kantoor in Amsterdam en de rest van de wereld. Dat werk is ook boeiend, maar het geeft misschien minder spectaculaire plaatjes.

Alhoewel ….

De grap waar de dames hun vrienden deze week op trakteren is de ontvangst van hun eigen kerstkaart van vorig jaar die de dames nu terugsturen  met de tekst  ”met een gerecyclede kaart is de wens niet minder waard”. Inclusief glitters natuurlijk .

De Bekentenis

Vandaag met de e-Sunrider 80km heen en weer naar het werk. Het viel me niet tegen. Beter gezegd nog; het was een heel plezierige tocht!!  Rustig en met een matige inspanning toch 35kpu ondanks het on-aerodynamische velomobielen dakje.

De mogelijkheid die ik ook ontdekte is dat de fiets zonder enige inspanning 34kpu bereikt.

Of, wat ook mogelijk is, is met veel inspanning een snelheid van 36kpu. Het maakt dus niet uit met hoe veel inspanning je fietst, het gaat nauwelijks harder (het stroomverbruik neemt wel flink af bij veel inspanning).

Dit deed me realiseren dat een e-Sunrider een andere categorie fiets is dan de Strada of de Quest. Een e-Sunrider is een “Cruiser”; een comfortabele fiets om beheerst en met weinig inspanning (lees weinig zweten) lange afstanden mee te fietsen in een (relatief) mooi interieur. Door de hoge zit positie is je overzicht in het verkeer beter en door de hydraulische schijfremmen rem je zeer effectief. Met een e-Sunrider moet je niet willen racen; je houdt een Strada of Quest toch niet bij en in de bochten kieper je om. Met een e-Sunrider moet je lekker “toeren”, lekker “slenderen” genieten van de omgeving in je comfortabele Sunrider stoel. De e-Sunrider heeft een eigen “niche”; een specifiek product voor een specifieke gebruiker: de “beetje alternatieve” “beetje sportieve” “beetje milieubewuste” dagelijkse forens.

Oh ja, afgelopen zondag werd ik 55.

Nu, na een paar dagen, behoor ik dus tot de categorie “ 55plus”; ik mag me bij allerhande clubs aansluiten en naar de 55+ beurs in elke grote Stad van Nederland. Maar bovendien mag ik ongegeneerd een fiets met elektrische ondersteuning rijden !!  De reparatie van de Strada heeft niet zo een haast meer ….

Door de 20.000 km grens, maar niet ongeschonden ...

Vandaag door de 20.000km grens, en dat binnen 16 maanden!  Ondanks dat ik zeer tevreden ben met de Strada heb ik de indruk dat hij niet opgewassen is tegen mijn krachten; vanmiddag op de terugweg begon de stuurkolom te zwabberen bij elke pedaalslag en elke verdere kilometer werd de uitslag groter. Bij thuiskomst blijkt het neusframe bijna doorgescheurd. Ik vermoed dat de breuk te maken heeft met het ongeval van28 oktober waarbij het neusframe een flinke klap kreeg en vervormde. Echter soortgelijke breuken heb ik eerder gehad en wel in het achterframe, in de “kledinghanger” en op een andere plaats in het neusframe. Alles is netjes gerepareerd door Velomobiel.nl.

Op school heb ik geleerd dat een kritisch ontwerp (op gewicht) een “failure rate” heeft. Dus bijvoorbeeld 1 op de 100 constructies moet stuk gaan, zo niet dan is het ontwerp “over-gedimensioneerd”. Helaas gebeurt het falen steeds bij mij ….. 

Voor de volledigheid moet ik er wel bij vermelden dat Ymte van Velomobiel.nl mij vorige week tijdens de schade taxatie (van de aanrijding 28 okt) vermeldde dat ik niet te lang door moest rijden met het kromme neusframe ……. Hij krijgt dus eerder gelijk dan ik hoopte.

Dus morgen niet met de Strada naar het werk. Gelukkig staat er nog een Sunrider te verstoffen die ook wel weer eens naar buiten wil. Dus vanavond maar de banden bijgepompt, ketting geolied en vooral de accu van de e-support geladen. Morgen lekker “slenderen” dus.

Oranje “spiegel” in de avondzon



Plaatje 1

Bekijk de plaatjes en zoek de verschillen.

Ja u heeft het juist, de overeenkomst is “Jurren”.

Plaatje 2

Het verschil is het aanzicht. Op plaatje 1 zoals ik gewend was Jurren te zien en te fotograferen, met de camera naar achteren. Op plaatje 2 ziet u een foto van Jurren zoals ik hem vanavond de hele route zag. Op grote afstand en ik er achter. Veel gemakkelijker met fotograferen. Dank je wel Jurren. 

De aanleiding is dat Jurren z’n oude Mango heeft verruild voor een spiksplinternieuwe Strada. En blauw is nu eenmaal sneller dan geel (en rood).





Mooi blauw is niet lelijk.

 Jurren, gefeliciteerd met je mooie fiets en houdt hem mooi ( kijk uit voor honden, brommers, sloten maar vooral oude dametjes ….)


Voor de Statistieken:
- Vanochtend om ongeveer 7 uur kwam ik in Ouderkerk een gele Quest tegen met ambulance strepen of zoiets. De fiets en de Velonaut heb ik een keer ontmoet, met de oliebollentocht 2010. Zijn naam weet ik niet meer (sorry ...)
- Vanmiddag om half vijf kwamen we een dame tegen in Ouderkerk in een donkergroene Mango.

Wat wordt het mooi op de weg !

kms voor oktober 2011

Ik zie op de blogs steeds meer meldingen van de maandafstanden. Daar wil ik dus ook aan mee doen;

Deze maand 1380 kms en dit jaar al 13310!   Voor mij record afstanden!

Vorig jaar had ik een jaartotaal van 13516. Dat ga ik dit jaar dus flink overtreffen. Echter met de kilometers die ik tegenwoordig rijd zit ik wel aan mijn maximum. Dus volgend jaar maar geen record …

Daaristieweer

Vanochtend een lekker rondje Ouweland gefietst. Hier in de polder noemen we de polder het “Nieuweland” en het niet-polder het “Ouweland”, behalve mensen van ietsbetere komaf, die noemen het “Oude-land”. Dat is detail nauurlijk.

Rondje Ouweland voor ons is Almere, Stichtse brug bij Hilversum daarna koffie en appeltaart bij LaPlace in Hilversum, over de heide en bos naar Naarden, boven de Naarderplassen langs, Muiderberg, Hollandse brug en weer naar Almere. De Stigtse brug en de Hollandse brug zijn leuke uitdagingen, ongeveer 18 meter hoog vanuit de polder over een lengte van ongeveer 600 meter klimmen. Een procent of 3 dus maar. Ik ben goed in deze klimmetjes en er is maar zelden een racefietser die me bij houd.

Op de terugweg nog een leuke ontmoeting met Beekmans (Beekie) en een gezellige Velonaut uit Huizen, genaamd Clement. Clement is 8 jaar geleden overgewaaid uit Parijs naar Huizen voor z’n werk en aan een lange Hollandse schone blijven hangen. Clement heeft het in Nederland goed naar z’n zin en is volledig geïntegreerd te oordelen aan z’n voorkeur voor velomobielen. Hij spreekt gelukkig al behoorlijk Nederlands want mijn Frans is beperkt. Na alle nieuwtjes uitgewisseld te hebben na 20 minuten weer in de fiets voor het laatste stuk van de 65km route.

Al met al weer een heerlijke rit met een leuke ontmoeting!

Fietser aangereden ...

Vanochtend reed ik in volle vaart een fietser aan in Amstelveen op de Oranjebaan-Marathonlaan. De klap was hard en de dame in kwestie vloog over mijn fiets en belande hard met haar hoofd op het wegdek. Ze hield er een flinke kale plek en schaafwond aan over boven haar oor. Omdat ze haar naam en zo niet meer wist en om de twee minuten vroeg wat er was gebeurt concludeerden de broeders van de ambulance dat ze een flinke hersenschudding had. Ik hoop dat ze snel weer opknapt.
.... update: Haar dochter belde net en vertelde dat de aangereden dame ook nog 3 gebroken rugwervels heeft waarvan er éen moet worden geopereerd....

De fietser had mij niet gezien en ik de fietser niet, terwijl we beide goede verlichting voerden. Ik vermoed dat het komt door de vele stoorlichten van wegverlichting, autoos en verkeerslichten. Het valt me wel vaker op dat ik fietslampen laat opmerk tussen erachter gelegen koplampen. Een knipperlichtje valt meer op.

Het ongeval gebeurde op de kruising van de weg en fietspaden net voor de brandweerkazerne. Vanuit Ouderkerk richting Aalsmeer loopt de weg net ietsjes af zodat je daar altijd extra snelheid hebt. Ik kon nog net wat remmen en iets uitwijken maar raakte haar nog met hoge snelheid. Wat een klap ! Gelukkig geeft het composiet van de fiets mee.
.... update: Wat me later opviel (en me ook nog door een andre velonaut opnder de aandacht werd gebracht) is dat net voor de kruising een groot bord van 2b x 3h meter staat die voor beide fietsers het uitzicht ernstig belemmert.

Echter wel veel schade aan de Strada, zowel aan de bovenkap alswel de onderkap. Ook het frame is krom in de neus. Ik kan de Strada nowel rijden, maar voor de reparatie zal ik hem wel een tijd kwijt zijn. En dat net in de winter ….

Rond de lamp is het composiet gescheurd en broos en de onderzijde is geknikt.

windschermpje op de schuimkap

Een tijd geleden had ik een visier/windscherm gemaakt dat op de rand van het instapgat was gemonteerd. Het scherm hield je hoofd heerlijk uit de wind en reduceerde het windgeruis enorm. Echter zodra ik de schuimkap installeerde was plots het effect van het scherm geheel verdwenen. Ook het scherm vanVelomobielonderdelen.nl  geeft een stille rit en zelfs nog 2kpu snelheidswinst. Ik begrijp echter dat steeds wordt gereden zonder schuimkap. Het effect van het scherm van Velomobielonderdelen.nl in combinatie met een schuimkap is mij niet bekend maar ik ben bang dat het ook minder is. Ik denk dat het rijden met de schuimkap een ander type windscherm benodigd. Ik heb er al eens een gemaakt maar dat was een kleintje net voor mijn neus met weinig effect en halverwege de eerste rit was het schermpje verdwenen omdat het klittenband los liet.

De rand van de toerkap welke ik permanent op de schuimkap heb gelijmd geeft echter een goede basis voor een nieuw windscherm vlak rond mijn hoofd. Uit de lexan plaat die Cookie Strada bij mij in bewaring heeft gegeven knip ik een vizier naar de vorm van een mal die ik eerst van karton heb gemaakt. De hoogte van het windschermpje heb ik maximaal gehouden en moet misschien nog wat lager om het zicht niet te verstoren. Komende dagen ga ik het testen.

Angelo wederom geklopt.

Angelo wederom geklopt.

Ondanks de lage temperatuur, de Schwalbe Marathon Plus en de moeie benen (einde van de week he) kwam het tempo er toch lekker in en wist ik een kruissnelheid te halen van rond 35kpu. Ver voor me beweegt een klein felknipperend rood lichtje in het pikke donker welke heel langzaam naderbij komt. Het is het tempo van een velomobiel maar CookieS of Jurren zijn het niet. Jurren rijdt vandaag wel maar z’n Mango heeft geen knipperend achterlichtje voor zover ik weet. Een kilometer of 3 voor Weesp vang ik een complete racefietser in mijn CS-Monsterlichten. De wielrenner ontwaakt uit z’n modus van “blik op oneindig en verstand op nul” en kijkt om. Ik zie hem zichtbaar schrikken, zou het zijn door de 3 felle lichten ? Denkt hij dat de trein het fietspad heeft genomen in plaats van het naastgelegen spoor? Of realiseert hij zich dat Strada S039 zijn ego weer komt vergruizen? In ieder geval, hij gooit er een paar kilometer bovenop zodat ik ook wat moet versnellen. Inmiddels rij ik naast hem maar in het donker en omhoogkijkend weet ik het niet zeker; “Angelo”?   ……    “Ben jij het”?    ….   Het blijft even stil en we versnellen nog wat. “Angelo”??  ….   “Ja, Goelemoggen” hoor ik.  Heerlijk, dat maakt de dag nu al goed en het “geeft me vleugels”  …..   Inmiddels 39kpu en langzaam schuif ik Angelo voorbij. Nog even gas op de plank door Weesp vervolgens toch maar door rood en stevig klimmen tegen de brug op over het Amsterdam Rijn Kanaal. Met 48 weer naar beneden en dan redelijk vlak door Amsterdam ZO.  Na 10 minuten is Angelo uit zicht en hij komt er ook niet meer in.

(Top Foto van Kees z'n blog, ik weet niet wiens fiets maar hij is wel heel leuk !)

Vlak voor het AMC kom ik nog een lage felle lamp tegen. Ik zie op het laatste moment dat er zich achter de koplamp een oranje Strada verschuilt. Het moet Winand Jonker zijn in z’n Carbon Strada, hij forenst van Amsterdam Oost naar het AMC. Ik zag hem vorige week in de late middag ook al een keer op afstand in Ouderkerk afslaan. Het wordt druk op de weg met Velomobielen !!!

Schwalbe Marathon Pufff …

Vandaag de eerste rit met de Schwalbe Maraton Plus, alsof het anker uit hangt !  Ik merkte het al direct bij vertrek doordat ik merkbaar langzamer op gang kwam.

Mijn kruissnelheid is gedaald van ongeveer 37-38kpu naar rond de 35kpu. Ook van Jan Reus, die net z’n Marathon Plussen had gemonteerd, hoorde ik afgelopen zondag al dat het merkbaar zwaarder reed. Toch heb ik vorig winter seizoen zo’n 7000km gereden op de Marathon plussen en naar volle tevredenheid, maar toen kwam ik van de Vredestein PM’s en niet van de F-Lites. Het zal dus gewoon even wennen zijn.

Speciale mededelingen voor Jurren en Cookie Strada met wie ik regelmatig van Schiphol terug rij naar Almere:

- Jurren, je kansen staan er nu goed voor!
- CookieS, uh….. uhhhhhhh…. tot gauw...!

Update:

Vanochtend bij 4 graden bemerk je nog een nadeel van de Marathon Plus; bij lage temperaturen neemt de rolweerstand nog meer toe, meer dan bij andere banden. De kruissnelheid ligt dan rond de 32/33kpu.

Tot overmaat van ramp in een onoplettend moment werd ik nog ingehaald ook door een wielrenner in de klim van de Hollandse brug, normaal gesproken tik ik hem dan 50 meter veder weer af maar er was op de Marathon Plus geen beginnen aan. Pas aan het einde van de afdaling ging ik hem weer voorbij. Moest wel 42 blijven rijden om hem voor te blijven, gelukkig sloeg hij 2 km verder af richting Diemen zodat ik weer met 33 verder kon keutelen.

F-Lite Klapper

Tegen de verwachting in waren mijn benen weer goed hersteld na de LEL van gisteren. Dus vanochtend weer een lekker tempo, 36 -38kpu op de lange stukken richting Schiphol. Ondanks het stevige tempo hoor ik aan het begin van de klim na Weesp (talud Amsterdam Rijnkanaal) naast me "goelemoggen". Shit .... , Angelo de Griek op z’n racefiets …..  Dat werkt natuurlijk als een adrenalinebom. Gas op de plank en even verder in de klim jakker ik hem met 40kpu voorbij alsof hij stilstaat. Yep, dat zal hem leren ! Sprintje tegen de heuvel op, mijn specialiteit !  Daarna weer 38kpu kruissnelheid en ik heb hem niet meer gehoord of gezien. gna gna gna ... (onze route scheidt zich na Amstelveen).
Op Schiphol aangekomen dan toch wel "taaie" benen. Vooral het steeds snel optrekken na bochten en kruissingen vergen veel energie.

De terugweg ging minder voortvarend; een F-Lite klapper rechtsvoor net na vertrek. Gelukkig is het lekker weer. Bij inspectie is het probleem snel gevonden, een flinke doorslijtplek. Ik heb dus gisteren met de LEL veel geluk gehad. De oorzaak ligt vermoedelijk in een blokkerend voorwiel bij een noodstop vorige week tijdens de regen. De grip van de F-Lites op nat wegdek is slecht en de wielen blokkeren dan gemakkelijk. Gelukkig had ik een reserve band bij me.  Hierboven de F-Lite na 8 weken en 2750km.

Het grote voordeel van de F-lite is dat hij erg licht is en gevouwen kan worden tot een klein pakketje. Daarom, zuinig als ik ben, de doorgesleten F-Lite geplakt en in de fiets gelegd als “thuiskomertje”.

 

De F-Lite kan worden gevouwwen tot een licht en klein pakketje

Nu het natte koude donkere seizoen weer is aangebroken dus maar meteen de super betrouwbare Marathon-Plus banden gemonteerd op alle wielen. Zal wel wat zwaarder rijden maar een lek des ochtends om 6 uur in het donker en in de regen vind ik uiterst onaantrekkelijk.

Morgenochtend regen, de toerkap komt dan ook weer goed van pas!


Oh ja, op de terugweg kom ik voor Amstelveen Angelo weer tegen. Ik roep meteen naar hem dat ook hij moet wachten voor rode verkeerslichten.  
"Waarom ?"  Dat is eerlijker in een race !    "OK ".
Bij het eerste verkeerslicht stop ik braaf en Angelo, sportief als hij is, is even later in geen velden of wegen meer te bekennen. Shit … Vier verkeerspunten verder, waaronder 2 rode, kom ik richting Ouderkerk weer lekker op gang en krijg ik hem na enige tijd en 48kpu op de teller weer in het vizier. Echter in Ouderkerk kiest Angelo een route naar ons Almere die ik niet prefereer en dus niet neem. “Saved by the bell” en ik toer rustig met een gangetje van 38kpu met de wind mee naar huis.

De LEL gereden

Fantastisch !

Het gebeuren is primair een vriendschappelijke meeting waar iedereen een warme belangstelling heeft. Het weer werkte ook heel goed mee en een fijne rit gereden. Lol alom toen ik terugkwam en de leiding vertelde dat de rit snel was maar de transponder vergeten voor de tijdmeting. Shit, me uit de naad gefietst voor niks …..  Gelukkig had iemand de tijd met de hand gementen. Ik deed er 67 minuten over, gemiddeld 45km/uur. Hetzelfde wat ik met de CV reed. Met alle aanpassingen had ik gehoopt wat hoger te eindigen. Maar 45per uur is ook niet slecht. Daniel Fenn met de Go-One Evo-K reed de top met een gemiddelde van 62km/uur.  

Strada gestroomlijnd

Morgen gaan we meerijden in de LEL, Lelystad - Enkhuizen - Lelystad. 26 kilometer over de dijk op het schuin liggende fietspad en weer terug. En dat natuurlijk zo hard mogelijk. Mijn eerste race was de CV2011 op de baan van het RDW in Lelystad. Daar wist ik een tempo vol te huiden van 45km/uur. De LEL is mijn tweede race en het is de bedoeling om weer een kruissnelheid van 45 tot 47 te rijden. Aan de fiets gaat het niet liggen; gestroomlijnde toerkap, lichtlopende banden op brede velgen en alle aerodynamische verstoringen zijn afgedekt. Met het afplakken van de wielkuipen had ik in juni al eens een poging gedaan ter voorbereiding van de Cycle Vision, maar het materiaal dat ik toen gebruikte was niet geschikt. Nu een poging met Lycra. Lycra is een zeer elastische  stof die zich gemakkelijk laat spannen over vlakke gaten waarna het nog steeds enorm kan worden vervormd. Dit gemakkelijke vervormen is ook een nadeel omdat je bij de wielgaten één vrijhangende rand hebt (onderzijde) die blijft flubberen in de wind. Daarom span ik daar een baan tape over heen.

De wielgaten afgedicht.

De trapgaten en de wielgaten ook gestroomlijnd. Tijdens het fietsen gaan je hakken “door” het doek, maar daar merk je niets van.

De tape is slecht vervormbaar met als nadeel dat de tape en de lycra doorsmelten als de band er in een scherpe bocht lang tegenaan loopt. Geen scherpe bochten maken dus. De aangebrachte siliconen olie (op de band en het doek) moet ook helpen.

Het resultaat van de eerste proefrit, een gat gesmolten door het Lycra en de tape in een scherpe bocht. Dus geen scherpe bochten meer maken. Ook een beetje siliconen olie aan de band en het doek gedaan om de wrijving te verminderen.

Tot morgen in Lelystad !

Lichtaccu verplaatst

De laatste tijd heb ik een irritant probleem met de verlichtingsinstallatie; doordat het stekertje van de accu slecht contact maakt met die van de kabelboom valt steeds mijn licht en de richtingaanwijzers  uit. Ik heb dit probleem eigenlijk al vanaf nieuw maar het is de laatste tijd veel erger.  Ook de locatie van de accu is onhandig, je kunt er alleen maar goed bij als je in de fiets zit zonder kap. Dit vraagt natuurlijk om een aanpassing.


Een mijns inziens betere locatie is tussen het wielscherm  en de velomobielentas. De aansluiting maak ik met wat stekkertjes van Deal Extreme. Het nieuwe "stopcontact" lijm ik vast in het “dashboard”.

De oude aansluiting laat ik zitten en maak een nieuwe vanuit het dashboard waar later ook de steker in komt.

 

Een nieuwe steker lijm ik vast in het dashboard met epoxy. Met één hand kun je nu de lichtaccu aansluiten.

De lichtaccu met oude aansluiting, deze moet blijven zitten voor de lader. Ondanks het slechte contact heb ik met laden geen probleem. De betaande accu bestaat uit twee standaard 6V accu's die ik parallel heb gecombineerd om meer vermogen te hebben voor de CSMonsterlichten

De lichtaccu met de nieuwe draad, steker en zekering. Eigenlijk hoort er een vrouwtje aan de accu om kortsluiting te voorkomen wanneer je de steker per ongeluk op een stuk metaal legt. Echter in dit geval vond ik het stopcontact aan de fiets handiger. De zekering zal de accu beschermen tegen eventuele kortsluiting.

  De lichtaccu op de nieuwe locatie.

De Velomobielentas past nog prima.

Mooi Gooi weer

Het mooie van een velomobiel is dat je gemakkelijk grote afstanden aflegt met relatief weinig moeite. Daardoor is er geen belemmering om eens een weggetje in te slaan waar je nog nooit bent geweest en te zien waar het je brengt.  De route Almere – Huizen – LaPlace in Hilversum – Hollandse Rading hebben ik al een aantal keren gedaan. Echter van hier een nieuw wegje in dat steeds smaller werd, zelfs de Strada over een paar hekken moeten tillen. Geen probleem, mooi weer dus helpers genoeg !

Tienhoven, Loosdrechtse Plassen, Nieuw Loosdrecht,  Kasteel  Sypesteyn (Loosdrecht), Hilversum, Bussem, Weesp, Muiderberg, Almere.           

Statistieken :

100 km, totale tijd 6 uur, 1,5 liter fris, 750 cc water, 2x cappuccin, appeltaart en een hamburger met frites.

Loosdrecht

Kasteel Sypesteyn                                             Honingboom